Piaskowska Olga Maria, Wytoczenie przez prokuratora powództwa o rozwiązanie przysposobienia

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2012 r.
Autorzy:

Wytoczenie przez prokuratora powództwa o rozwiązanie przysposobienia

Wytoczenie przez prokuratora powództwa o rozwiązanie przysposobienia

Wytoczenie przez prokuratora powództwa o rozwiązanie przysposobienia

Wytoczenie przez prokuratora powództwa o rozwiązanie przysposobienia strona pozwana strona pozwana otrzymanie odpisu pozwu sąd przewodniczący skład orzekający sąd przewodniczący skład orzekający powództwo niedopuszczalne kiedy zmarł przysposabiający? otrzymanie pozwu czy przysposabiający żyje? doręczenie odpisu pozwu stronie pozwanej rozpoznanie sprawy ustanowienie kuratora dla zmarłego prokurator prokurator złożenie pozwu o rozwiązanie przysposobienia stwierdzenie potrzeby rozwiązania przysposobienia jeżeli przed wytoczeniem powództwa jeżeli po wytoczeniu powództwa nie tak

Krok: stwierdzenie potrzeby rozwiązania przysposobienia

W myśl art. 127 k.r.o. powództwo o rozwiązanie przysposobienia może wytoczyć także prokurator.

Jeżeli prokurator wytacza powództwo o rozwiązanie przysposobienia to jako pozwanych wskazuje strony stosunku przysposobienia, które muszą występować łącznie w procesie, ponieważ stosownie do art. 57 k.p.c., jeżeli prokurator wytacza powództwo, nie działa na rzecz oznaczonej osoby, wnosi on pozew przeciwko wszystkim osobom będącym stronami stosunku prawnego, którego dotyczy powództwo.

Krok: złożenie pozwu o rozwiązanie przysposobienia

Pozew powinien spełniać wymagania formalne określone w art. 187 k.p.c.

Patrz również: Złożenie pozwu oraz Wytoczenie powództwa przez prokuratora w sprawie niemajątkowej z zakresu prawa rodzinnego.

Ocena, czy zachodzi przesłanka wytoczenia powództwa, należy wyłącznie do prokuratora i nie podlega kontroli sądu.

Z treści art. 125 k.r.o. wynika, że rozwiązanie przysposobienia jest możliwe, jeżeli istnieją ważne powody, przy czym w okresie małoletniości przysposobionego orzeczenie o rozwiązaniu przysposobienia jest niedopuszczalne, jeżeli miałoby ucierpieć dobro dziecka.

Jak wyjaśniono w judykaturze sąd, w każdej konkretnej sprawie, ma obowiązek ustalenia, czy istnieją ważne powody uzasadniające rozwiązanie przysposobienia, a ponadto, gdy przysposobiony jest małoletni, ustalenie, czy nie ucierpi jego dobro (por. wyrok SN z dnia 16 czerwca 1981 r., IV CR 180/81, LEX nr 8333).

Nie jest ważnym powodem rozwiązania stosunku przysposobienia wyłącznie perspektywa poprawy warunków materialnych przysposobionego, zwłaszcza gdyby łączyło się to z możliwością całkowitego zerwania więzi z dotychczasowym środowiskiem wskutek jego wyjazdu za granicę na pobyt stały (por. wyrok SN z dnia 17 kwietnia 1974 r., II CR 134/74, LEX nr 7462).

Nie jest dopuszczalne rozwiązanie przysposobienia, na które rodzice przysposobionego wyrazili przed sądem opiekuńczym zgodę bez wskazania osoby przysposabiającego.