Przybysz Piotr, Występowanie do państwa członkowskiego z wnioskiem o udzielenie informacji w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 1–6 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń

Występowanie do państwa członkowskiego z wnioskiem o udzielenie informacji w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 1–6 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń

Pomoc udzielana przez państwo członkowskie może polegać na udzieleniu informacji na temat podmiotu będącego w posiadaniu aktywów lub zarządzającego aktywami, które, wraz z dochodem z nich pochodzącym, podlegają jednemu z podatków objętych zakresem stosowania dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U.UE.L.2010.84.1). Należy udzielić wszelkich informacji, które są istotne do powiadomienia, dochodzenia lub zabezpieczenia należności pieniężnych.

Przepisy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej mogą normować wyłącznie sposób postępowania polskich organów administracji publicznej, dlatego zawarta w ustawie regulacja dotycząca rozważanej problematyki nie może określać czynności organów innego państwa. Należy jednak mieć na uwadze, że czynności państwa członkowskiego udzielającego pomocy zostały unormowane przez dyrektywę Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1).

Procedura jest stosowana w zakresie następujących należności pieniężnych:

1) podatków i należności celnych pobieranych przez Rzeczpospolitą Polską, państwo członkowskie lub w ich imieniu, przez ich jednostki podziału terytorialnego lub administracyjnego, w tym organy lokalne, lub w imieniu tych jednostek lub organów, a także w imieniu Unii Europejskiej;

2) refundacji, interwencji i innych środków stanowiących część całkowitego lub częściowego systemu finansowania Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w tym kwot należnych w związku z tymi działaniami;

3) opłat i innych należności pieniężnych przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynku Unii Europejskiej dla sektora cukru;

4) kar, grzywien, opłat i dopłat administracyjnych związanych z należnościami pieniężnymi, o których mowa w pkt 1–3, nałożonych przez organy właściwe do pobierania podatków i należności celnych lub właściwe do prowadzenia postępowań administracyjnych dotyczących podatków i należności celnych lub potwierdzonych przez organy administracyjne lub sądowe na wniosek organów właściwych w sprawie podatków i należności celnych;

5) opłat za zaświadczenia i podobne do zaświadczeń dokumenty wydane w postępowaniach administracyjnych w sprawie należności pieniężnych, o których mowa w pkt 1;

6) odsetek i kosztów związanych z należnościami pieniężnymi, o których mowa w pkt 1–5, w związku z którymi możliwe jest zwrócenie się o wzajemną pomoc.

Procedura wystąpienia do państwa członkowskiego o udzielenie informacji jest inicjowana na wniosek organu egzekucyjnego lub wierzyciela skierowany do centralnego biura łącznikowego (art. 14 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Procedura ta jest wykorzystywana w przypadku, gdy wierzyciel lub organ uzna za potrzebne uzyskanie informacji istotnych dla powiadomienia, dochodzenia lub zabezpieczenia należności pieniężnych dotyczących podmiotu lub jego majątku (art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Podmiotem, którego może dotyczyć wniosek o udzielenie informacji, jest podmiot będący w posiadaniu aktywów lub zarządzający aktywami, które, wraz z dochodem z nich pochodzącym, podlegają jednemu z podatków objętych zakresem stosowania dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U.UE.L.2010.84.1).

Wniosek o udzielenie informacji powinien zawierać co najmniej następujące elementy (art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289):

1) nazwę, adres siedziby lub inne dane identyfikujące wierzyciela lub organ egzekucyjny;

2) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, którego dotyczy wzajemna pomoc, jego adres zamieszkania lub siedziby oraz inne posiadane dane służące do identyfikacji tego podmiotu;

3) określenie rodzaju i wysokości należności pieniężnych.

Wnioskodawca (organ egzekucyjny lub wierzyciel) wraz z wnioskiem dostarcza centralnemu biuru łącznikowemu wszystkie dokumenty lub informacje potrzebne do skorzystania z pomocy państwa członkowskiego (sprawozdania, oświadczenia oraz inne dokumenty, ich uwierzytelnione kopie lub wyciągi z nich).

Wnioskodawca powinien po wysłaniu wniosku o udzielenie pomocy niezwłocznie powiadamiać państwo członkowskie o okolicznościach mających znaczenie dla tej pomocy (art. 35 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).

Centralne biuro łącznikowe po otrzymaniu wniosku o udzielenie informacji powinno sprawdzić, czy w konkretnym przypadku istnieje obowiązek udzielenia pomocy.