Przybysz Piotr, Występowanie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń
Występowanie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń
Występowanie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń
Występowanie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń
Pomoc udzielana przez państwo członkowskie lub państwo trzecie może polegać na odzyskaniu należności wskazanych w art. 2 pkt 7 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1289), to jest należności pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące występowania przez Rzeczpospolitą Polską do państwa członkowskiego o udzielenie pomocy w odzyskaniu należności wskazanych w art. 2 pkt 1–6 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1289), z wyłączeniem art. 33 i rozdziału 2 działu IV tej ustawy oraz ze zmianami zawartymi w art. 94–98 tej ustawy.
Przepisy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej mogą normować wyłącznie sposób postępowania polskich organów administracji publicznej, dlatego zawarta w ustawie regulacja dotycząca rozważanej problematyki nie może określać czynności organów innego państwa. Należy mieć na uwadze, że dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U.UE.L.2010.84.1) jest stosowana odpowiednio w ramach przedstawianej procedury, o ile umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.
Krok: zamiar złożenia wniosku o odzyskanie należności pieniężnych
Procedura wystąpienia do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego o odzyskanie należności jest inicjowana na wniosek organu egzekucyjnego skierowany do centralnego biura łącznikowego (art. 14 i art. 40 ust. 1 w związku z art. 87 ust. 1 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).
Procedura ta jest wykorzystywana w przypadku, gdy organ egzekucyjny uzna za potrzebne dochodzenie należności pieniężnych dotyczących podmiotu (art. 37 ust. 1 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Podmiotem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której dotyczy wzajemna pomoc (art. 3 pkt 8 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).
Krok: weryfikacja obowiązku udzielenia pomocy
Organ egzekucyjny przed wystawieniem wniosku o udzielenie pomocy powinien sprawdzić, czy w konkretnym przypadku istnieje obowiązek udzielenia pomocy.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.