Przybysz Piotr, Występowanie do państwa członkowskiego lub do państwa trzeciego z wnioskiem o udzielenie informacji w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń

Występowanie do państwa członkowskiego lub do państwa trzeciego z wnioskiem o udzielenie informacji w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń

Pomoc udzielana przez państwo członkowskie lub państwo trzecie może polegać na udzieleniu informacji na temat podmiotu zobligowanego do uiszczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Należy udzielić wszelkich informacji, które są istotne do powiadomienia, dochodzenia lub zabezpieczenia należności pieniężnych.

Przepisy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej mogą normować wyłącznie sposób postępowania polskich organów administracji publicznej, dlatego zawarta w ustawie regulacja dotycząca rozważanej problematyki nie może określać czynności organów innego państwa. Należy jednak mieć na uwadze, że czynności państwa członkowskiego udzielającego pomocy zostały unormowane przez dyrektywę Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1). Dyrektywa ta jest stosowana w ramach przedstawianej procedury, o ile umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

Przedstawiana procedura jest stosowana w zakresie należności pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Procedura wystąpienia do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego o udzielenie informacji jest inicjowana na wniosek organu egzekucyjnego lub wierzyciela skierowany do centralnego biura łącznikowego (art. 14 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Procedura ta jest wykorzystywana w przypadku, gdy wierzyciel lub organ uzna za potrzebne uzyskanie informacji istotnych dla powiadomienia, dochodzenia lub zabezpieczenia należności pieniężnych dotyczących podmiotu lub jego majątku (art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289). Podmiotem, którego może dotyczyć wniosek o udzielenie informacji, jest podmiot zobligowany do uiszczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).

Wniosek o udzielenie informacji powinien zawierać co najmniej następujące elementy (art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289):

1) nazwę, adres siedziby lub inne dane identyfikujące wierzyciela lub organ egzekucyjny;

2) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, którego dotyczy wzajemna pomoc, jego adres zamieszkania lub siedziby oraz inne posiadane dane służące do identyfikacji tego podmiotu;

3) określenie rodzaju i wysokości należności pieniężnych.

Jeżeli w przypadku należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń, skierowano podobny wniosek o udzielenie pomocy do innego państwa, to stosowną informację umieszcza się we wniosku o udzielenie pomocy (art. 88 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).

Wnioskodawca (organ egzekucyjny lub wierzyciel) wraz z wnioskiem dostarcza centralnemu biuru łącznikowemu wszystkie dokumenty lub informacje potrzebne do skorzystania z pomocy państwa członkowskiego lub państwa trzeciego (sprawozdania, oświadczenia oraz inne dokumenty, ich uwierzytelnione kopie lub wyciągi z nich).

Wnioskodawca powinien po wysłaniu wniosku o udzielenie pomocy niezwłocznie powiadamiać państwo członkowskie lub państwo trzecie o okolicznościach mających znaczenie dla tej pomocy (art. 35 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).

Wniosek o udzielenie informacji dotyczących należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy o wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń, może być wycofany w każdym czasie (art. 91 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych - Dz. U. z 2013 r. poz. 1289).

Centralne biuro łącznikowe po otrzymaniu wniosku o udzielenie informacji powinno sprawdzić, czy w konkretnym przypadku istnieje obowiązek udzielenia pomocy przez państwo członkowskie lub państwo trzecie. Ocena dopuszczalności wystąpienia z wnioskiem jest dokonywana na podstawie postanowień odpowiedniej umowy międzynarodowej.