Bogusiak Marta, Wyrażenie sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza

Wyrażenie sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza

Procedura opisuje sposób wnoszenia i rozpoznawania sprzeciwu pacjentów wobec opinii albo orzeczenia lekarza. Procedura ta nie obejmuje opinii lub orzeczeń lekarskich, w przypadku których przewidziano szczególny tryb odwoławczy, w szczególności orzeczeń o niepełnosprawności i innych wydawanych na potrzeby świadczeń wypłacanych z ZUS oraz orzeczeń wydawanych w zakresie medycyny pracy.

Wniesienie sprzeciwu przez pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego w terminie 30 dni od dna wydania opinii albo orzeczenia (art. 31 ust. 1–2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta; tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 159, z późn. zm.) - dalej u.p.p.

W skład Komisji Lekarskiej wchodzi trzech lekarzy powołanych przez Rzecznika Praw Pacjenta z listy opracowanej przez konsultantów krajowych, w tym dwóch tej samej specjalności, co lekarz, który wydał opinię albo orzeczenie (art. 32 u.p.p.).

Sposób działania komisji reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. Nr 41, poz. 244) - dalej r.k.l.:

1. pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy może uczestniczyć w posiedzeniu Komisji Lekarskiej, z wyjątkiem części posiedzenia, w trakcie której odbywa się narada i głosowanie nad orzeczeniem, oraz udzielać informacji i wyjaśnień w sprawie;

2. Komisja Lekarska działa na posiedzeniach. Posiedzenia Komisji są protokołowane;

3. do postępowania przed Komisją Lekarską nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Koszty działania Komisji Lekarskiej są finansowane z budżetu państwa, z części będącej w dyspozycji Rzecznika Praw Pacjenta.