Barczak Anna, Wydanie zezwolenia na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych

Wydanie zezwolenia na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych

Przedmiotem procedury jest wydanie zezwolenia na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych. Z wnioskiem występuje posiadacz odpadów. Organem właściwym do wydania zezwolenia jest marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce zbierania odpadów lub regionalny dyrektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce zbierania tych odpadów na terenach zamkniętych. Dodatkowym uczestnikiem procedury jest Minister Klimatu.

Posiadacz odpadów występuje do odpowiedniego organu z wnioskiem o wydanie zezwolenia na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych.

Ważne!

Z uwagi na to, że zezwolenie na zbieranie zakaźnych odpadów medycznych

i weterynaryjnych poza miejscem ich wytwarzania może być wydane wyłącznie w sytuacjach wyjątkowych, dlatego też strona występująca z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na ich zbieranie zobowiązana jest do szczegółowego i nie pozostawiającego jakichkolwiek wątpliwości wykazania, że ze względów bezpieczeństwa lub w celu zapewnienia ciągłości ich odbioru konieczne jest wydanie na jej rzecz zezwolenia na ich zbieranie (wyrok NSA z 14.02.2018 r., II OSK 1835/17, LEX nr 2491656).

Definicja zbierania odpadów unormowana została w art. 3 ust. 1 pkt 34 u.o. Podkreślić wypada, że wobec odpadów zakaźnych obowiązuje co do zasady zakaz ich zbierania poza miejscem ich wytwarzania (art. 23 ust. 2 pkt 3 i 4 u.o. Według W. Radeckiego jest to zakaz względny (W. Radecki, Ustawa o odpadach. Komentarz, wyd. VI, WKP 2022). Wyjątkiem jest właśnie art. 23 ust. 4 u.o.

Definicja posiadacza odpadów wynika z art. 3 ust. 1 pkt 19 u.o. Pojęcie to jest bardzo szerokie, niebudzące większych problemów praktycznych. Według M. Górskiego, posiadaczy odpadów można podzielić na dwie grupy: posiadaczy legalnych i posiadaczy nielegalnych. Posiadacz legalny to posiadacz działający na podstawie uzyskanej zgody na gospodarowanie odpadami albo wyraźnie z takiego obowiązku zwolniony. Posiadacz nielegalny to posiadacz takiej zgody nieposiadający oraz niepodlegający zwolnieniom z jej uzyskania. Profesor M. Górski zauważa, że „rozróżnienie to wiąże się przede wszystkim z określeniem możliwości i warunków przekazywania odpadów pomiędzy posiadaczami i ustaleniem zasad przekazywania odpowiedzialności za gospodarowanie odpadami” (M. Górski, Gospodarowanie odpadami w świetle wymagań prawa wspólnotowego i polskiego prawa wewnętrznego, Poznań 2005, s. 46).

Odpady w miejscu ich wytwarzania może zbierać nie tylko wytwórca tych odpadów, ale również może to być inny podmiot, np. zleceniobiorca podmiotu leczniczego, przy czym wytwórca odpadów korzysta ze zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów, wynikającego z art. 45 ust 1 pkt 10 u.o. (P. Ćwiek).

Definicja odpadów medycznych wynika z art. 3 ust. 1 pkt 8 u.o. Z kolei definicja odpadów weterynaryjnych określona została w art. 3 ust. 1 pkt 11 u.o.

Klasyfikacja odpadów medycznych i weterynaryjnych wynika

z rozporządzenia  Ministra Klimatu z 2.01.2020 r. w sprawie katalogu odpadów, gdzie odpady medyczne zakwalifikowano do grupy 18 01 a weterynaryjne - do grupy 18 02.

Pod pojęciem „odpowiedni organ” rozumie się marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce zbierania odpadów lub regionalnego dyrektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce zbierania tych odpadów na terenach zamkniętych (dalej organ).

Definicja terenów zamkniętych wynika z art. 3 pkt 40 p.o.ś. Jej uzupełnieniem jest definicja wynikająca z § 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie terenów zamkniętych niezbędnych dla obronności państwa (Dz. U. Nr 141, poz. 1368).

Wniosek powinien zawierać elementy wynikające z art. 42 ust. 1 u.o.

Do wniosku należy dołączyć dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3a, 3c, 4a i 4b u.o.

Istotne jest, aby zawrzeć we wniosku na tyle szczegółowe określenie rodzajów odpadów, aby było ono wystarczające dla ustalenia zagrożenia dla środowiska.

Zezwolenia nie wymaga zbieranie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych powstałych w wyniku świadczenia usług medycznych lub weterynaryjnych na wezwanie, gdyż nie zostały one objęte zakazem zbierania. Ustawodawca nie definiuje określenia „świadczenie usług medycznych lub weterynaryjnych na wezwanie”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie wizyty lekarskie (weterynaryjne) odbywające się poza placówkami służby zdrowia.

Z obowiązku uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów są zwolnione podmioty wskazane w art. 45 ust. 1, 2, 4 u.o

Organ bada wniosek pod względem formalnym. Sprawdza, czy we wniosku zostały zawarte wszystkie elementy z art. 42 ust. 1 u.o. oraz czy do wniosku dołączono dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3a, 3c, 4a i 4b u.o.

Usuwane mogą być te braki podania, które odnoszą się do wymagań formalnych stawianych mu w przepisach k.p.a., ale też w przepisach ustaw szczególnych, jeśli ustawy te przewidują dalsze wymagania w stosunku do podań i nie regulują samodzielnie trybu uzupełnienia ich ewentualnych braków, jak i skutków ich nieuzupełnienia. Takimi przepisami szczególnymi są wyżej wskazane regulacje (wyrok WSA w Bydgoszczy z 17.10.2017 r., II SA/Bd 451/17 LEX nr 2436530).