Niewiadomski Zygmunt, Wydanie zarządzenia zastępczego przez wojewodę w sprawie planu miejscowego

Wydanie zarządzenia zastępczego przez wojewodę w sprawie planu miejscowego

Zarządzenie zastępcze jest środkiem prawnym o charakterze nadzorczym przysługującym wojewodzie, ograniczającym władztwo planistyczne przypisane gminie. Służy sanowaniu stanu niezgodności z prawem (T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2004, s. 80). Wydanie zarządzenia zastępczego przez wojewodę w przypadku nieuwzględnienia w studium obszarów lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym lub wojewódzkim stanowi procedurę szczególną w stosunku do zasad ogólnych kontroli legalności studium. Naruszenie wymogów prawnych dotyczących treści studium w postaci niewprowadzenia do studium lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym nie jest podstawą do stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy o przyjęciu studium lub jego zmiany, ale rodzi konieczność sanacji niezgodności stanu prawnego poprzez wydanie zarządzenia zastępczego (Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2004, s. 130). Równorzędną przesłanką wydania zarządzenia zastępczego przez wojewodę jest nie uwzględnienie w studium obszarów lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu metropolitalnym. Wojewoda nie ma uprawnień do wydania zarządzenia zastępczego w przypadku nieuwzględnienia w studium lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym.

Zarządzenie zastępcze jest aktem nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, o jakim mowa w art. 3 § 2 pkt 7 p.p.s.a. i jako takie podlega kontroli sądów administracyjnych (Z. Niewiadomski (red.), Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, wydanie 7, Warszawa 2013, s. 137, także uzasadnienie wyroku WSA w Białymstoku z dnia 6 marca 2014 r., II SA/Bk 1162/13, LEX nr 1444561).

Nieuwzględnienie w studium obszarów lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym, wojewódzkim lub metropolitalnym uwzględnionych w planie wojewódzkim lub nieprzystąpienie gminy do sporządzenia lub zmiany studium w celu uwzględnienia tych inwestycji stanowi przesłankę wszczęcia przez wojewodę procedury sanowania stanu niezgodnego z prawem.

Bezczynność rady gminy w sprawie wprowadzenia do studium inwestycji celu publicznego o znaczeniu metropolitalnym, wojewódzkim lub krajowym obliguje wojewodę do skierowania do rady wezwania ustalenia warunków i terminu wprowadzenia inwestycji do studium. Wezwanie skierowane do rady gminy winno przybrać formę pisemną (T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2004, s. 78-79). Skierowanie wezwania do rady gminy otwiera negocjacyjną fazę wprowadzenia inwestycji celu publicznego do studium.