Kaczorowska-Kossowska Iwona, Wprowadzanie podwyżek dla pielęgniarek i położnych na okres od 1 września 2016 r. - nowe rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Wprowadzanie podwyżek dla pielęgniarek na okres od 1 września 2016 r. - nowe rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków omów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1400) określiło tryb przekazania świadczeniodawcom realizującym świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, za wyjątkiem świadczeń POZ oraz świadczeń szpitalnych wysokospecjalistycznych, kwot dodatkowych środków na świadczenia udzielane przez pielęgniarki i położne. Wydane ponad miesiąc później rozporządzenie z dnia 14 października 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1628) rozszerzyło ww. regulację na podwyżki dla pielęgniarek POZ oraz na dalszy okres czasu tj. od 1 września 2016 r. W treści rozporządzeń określono także mechanizmy, przy pomocy których świadczeniodawca ma wykazać odpowiednie wykorzystanie tych środków.

Niniejsza procedura opisuje kolejność czynności związanych z realizacją § 4 rozporządzenia z dnia 14 września 2015 r., tj. wprowadzanie podwyżek w okresie od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r. Nie obejmuje ona trybu przekazywania środków na podwyżki dla pielęgniarek i położnych POZ w zakresie świadczeń, dla których jednostką rozliczeniową jest kapitacyjna stawka roczna.

Kwestię podwyżek dla pielęgniarek POZ opisuje procedura: Wprowadzanie podwyżek dla pielęgniarek i położnych POZ - nowe rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

UWAGA: ilekroć mowa w procedurze o pielęgniarkach, należy rozumieć przez to również położne.

Podstawą przekazania środków na podwyżki są przepisy rozporządzenia wydanego na podstawie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Nie dotyczy więc ono tych świadczeniodawców, którzy udzielają świadczeń zdrowotnych wyłącznie na zasadach komercyjnych.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. w sprawie zmiany rozporządzenia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1628) - dalej r.z.o.w.u. - w latach 2016–2018 świadczeniodawca posiadający umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z wyłączeniem umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna w zakresie świadczeń, dla których jednostką rozliczeniową jest kapitacyjna stawka roczna, przekazywać będzie do dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu, za pośrednictwem dedykowanych serwisów internetowych informację o liczbie pielęgniarek wykonujących zawód u tego świadczeniodawcy i realizujących świadczenia opieki zdrowotnej oraz w formie indywidualnej praktyki pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego albo indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, w przeliczeniu na liczbę etatów albo równoważników etatów, realizujących te świadczenia.

Pierwszym krokiem jest zatem ustalenie ilości etatów przeliczeniowych pielęgniarek realizujących umowy z Funduszem. Rozporządzenie nie wskazuje sposobu dokonania takiego wyliczenia, w szczególności zaś nie odpowiada na pytanie, w jaki sposób określić wymiar etatu przeliczeniowego pielęgniarki, która w danym podmiocie zarówno realizuje kontrakt z NFZ, jak i udziela świadczeń pozostających poza kontraktem (tj. takich, za które zatrudniający ją podmiot leczniczy pobiera opłaty). Należy przyjąć, iż do Funduszu wykazaniu podlega taki wymiar etatu przeliczeniowego, jaki odpowiada ilości godzin, przez które pielęgniarka udziela świadczeń finansowanych przez NFZ. Kwestia ta nie została jednak przesądzona w treści rozporządzenia, mówi ono bowiem o wykazaniu ilości etatów pielęgniarek realizujących umowy, bez jednoznacznego wskazania na wymiar realizacji umowy w stosunku do ilości godzin tej pielęgniarki.

Ponadto rozporządzenie posługuje się pojęciem „etatu przeliczeniowego”, nie definiując go; zgodnie z ustawą o działalności leczniczej winien to być wymiar 7 godz. 35 min na dobę i 37 godz. 55 min tygodniowo, jednak tylko w odniesieniu do podmiotów leczniczych (przychodnia, szpital); pielęgniarki zatrudnione w indywidualnych praktykach lekarskich nie podlegają tej normie i pracują w wymiarze 8 godz. na dobę i 40 godz. na tydzień.