Bogusiak Marta, Wpisanie podmiotu leczniczego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (rejestr wojewody)

Wpisanie podmiotu leczniczego do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (rejestr wojewody).

Niniejsza procedura opisuje sposób rejestracji podmiotów leczniczych w rejestrze wojewody. Kierowana jest głównie do podmiotów leczniczych innych niż niebędące przedsiębiorcami . Odrębności w procedurze tworzenia podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami zostaną więc omówione jedynie w opisach procedury, bez graficznego różnicowania obu rodzajów podmiotów. Procedura ma zastosowanie do podmiotów leczniczych niezależnie od rodzaju wykonywanej przez nie działalności leczniczej (tj. świadczenia ambulatoryjne, szpitalne, całodobowe i stacjonarne inne niż szpitalne).

Procedura nie obejmuje natomiast postępowania rejestrowego praktyk zawodowych przed okręgową radą lekarską ani okręgową izbą pielęgniarek i położnych.

Zgodnie z definicją wyrażoną w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 z późn. zm.) - dalej u.dz.l. - podmiotami leczniczymi są:

1) przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 2168 z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej;

2) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

3) jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej;

4) instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1158 z późn. zm.),

5) fundacje, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej;

6) stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej oraz posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń;

7) osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania;

8) jednostki wojskowe

- w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Innymi podmiotami wykonującymi działalność leczniczą, których jednak ustawodawca nie zaklasyfikował do grupy podmiotów leczniczych (a zatem, do których niniejsza procedura się nie odnosi), są lekarz lub pielęgniarka wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową - którzy podlegają rejestracji w rejestrze prowadzonym przez samorządy zawodowe (art. 2 ust. 1 pkt 5 u.dz.l.). Powyższe nie wyklucza jednak tego, aby lekarz bądź pielęgniarka zdecydowali się działać jako podmiot leczniczy i zarejestrowali w rejestrze wojewody - jest to jednak postępowanie bardziej sformalizowane i kosztowniejsze, stąd działalność małych rozmiarów (indywidualne praktyki, praktyki grupowe) jest zwykle rejestrowana w rejestrach właściwych samorządów zawodowych.

Wracając do pojęcia podmiotu leczniczego należy zaznaczyć również, iż ustawodawca różnicuje ww. podmioty lecznicze na:

1) podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcą, do której to grupy zalicza:

a) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2 u.dz.l.),

b) jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej ,

c) jednostki wojskowe (art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 7 u.dz.l.),

2) pozostałe podmioty lecznicze.

Decyzja o utworzeniu podmiotu należy, w zależności od rodzaju podmiotu, do:

a) w przypadku podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą - do podmiotu tworzącego, reprezentowanego przez właściwy organ;

b) w przypadku pozostałych podmiotów leczniczych - do kierownika.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 pkt 1 u.dz.l., kierownikiem jest osoba lub organ uprawniony do prowadzenia spraw i reprezentowania podmiotu zgodnie z przepisami ogólnymi, w tym także zarząd spółki kapitałowej lub wspólnicy uprawnieni do prowadzenia spraw spółki osobowej. Wynika więc z tego przepisu, że kierownikiem może być podmiot zbiorowy. Co więcej (za wyjątkiem podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą), nie musi on wykazywać się żadnymi kwalifikacjami czy wiedzą specjalistyczną. O tym, kto będzie kierownikiem podmiotu leczniczego będą każdorazowo decydować przepisy regulujące formę, w jakiej dany podmiot występuje w obrocie (np. kodeks spółek handlowych, ustawa o fundacjach itp.) i akty wewnętrzne podmiotu (np. umowa spółki, statut fundacji). Wyjątek dotyczy podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcą, gdzie kierownik jest powoływany przez podmiot tworzący w drodze sformalizowanej procedury konkursowej.

Podjęcie decyzji o rozpoczęciu działalności leczniczej następuje w formie ogólnie przyjętej dla danego podmiotu. Przykładowo, w przypadku spółek czy fundacji zwykle będą to uchwały właściwego organu (wspólników uprawnionych do prowadzenia spraw spółki osobowej, zarządu spółki kapitałowej lub fundacji), w przypadku innych jednostek może być to zarządzenie organu uprawnionego, a w przypadku działalność jednoosobowej może być to po prostu oświadczenie.

Decyzji o utworzeniu podmiotu leczniczego (podjęciu działalności leczniczej) towarzyszyć powinno uchwalenie aktów wewnętrznych podmiotu oraz odpowiednie ukształtowanie wewnętrznej struktury organizacyjnej, a w przypadku podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcą także powołanie kierownika.