Niewiadomski Zygmunt, Wnoszenie uwag do projektu planu miejscowego

Wnoszenie uwag do projektu planu miejscowego

Uwagi wnoszone do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP) stanowią jeden z instrumentów przewidzianych w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym służących rozwiązywaniu konfliktów, jakie rodzi planowanie przestrzenne. Możliwość wniesienia uwag służy temu, aby ten, którego interes prawny lub uprawnienia zostaną naruszone przez ustalenia uchwalonego w przyszłości MPZP, mógł jeszcze w trakcie projektowania planu przedstawić do rozważenia swoje racje (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2007 r., II SA/Gd 576/07, LEX nr 390849).

Przepis art. 18 ust. 1 u.p.z.p. przewiduje uprawnienie, a nie obowiązek wniesienia uwag do projektu planu miejscowego przez każdego, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu, wyłożonym do publicznego wglądu, o którym mowa w art. 17 pkt 9 ustawy. (por. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2018 r., II OSK 1090/16, LEX nr 2462914)Uwagi składane do projektu MPZP należy traktować jako wyraz dezaprobaty dla postanowień zawartych w projekcie MPZP. Tym samym przedmiotem uwag jest treść projektu MPZP. Uwag wnoszonych do projektu MPZP nie można traktować jako środka prawnego służącego ochronie interesów indywidualnych podmiotu wnoszącego uwagi. Podmiot wnoszący uwagę nie nabywa przymiotu strony postępowania administracyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.) - dalej k.p.a. - i w związku z tym nie przysługują mu środki zaskarżenia rozstrzygnięcia o nieuwzględnieniu uwagi przewidziane w toku kontroli instancyjnej (por. T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Kraków 2004, s. 105–108). Zgodnie z brzmieniem art. 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 647 z późn. zm.) - dalej u.p.z.p. rozstrzygnięcie organu sporządzającego projekt MPZP o nieuwzględnieniu uwag nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Nie podlega zaskarżeniu również zarządzenie o częściowym uwzględnieniu uwag wniesionych do projektu MPZP (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 10 marca 2008 r., II OSK 290/08, LEX nr 1043330). Uwagi wnoszone do projektu MPZP nie wiążą organu sporządzającego projekt MPZP.

Istotą uwag wnoszonych do projektu planu miejscowego wyłożonego do publicznego wglądu jest - zgodnie z art. 18 ust. 1 u.p.z.p. - zakwestionowanie ustaleń przyjętych w projekcie tego aktu. Wystarczającym warunkiem uznania wniesionego pisma za uwagę w rozumieniu art. 18 ust. 1 u.p.z.p. jest tylko kwestionowanie ustaleń przyjętych w projekcie planu i żądanie dokonania w nim zmian, przy czym uwagi do projektu planu mogą dotyczyć zarówno treści merytorycznej planu, jak i formy jego ustaleń.(por. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2018 r., IV SA/Po 150/18, LEX nr 2520361).

Ustawodawca, posługując się zwrotem „każdy”, przyznał osobom fizycznym, prawnym, jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej oraz grupom osób prawo formułowania krytycznych wypowiedzi odnośnie do proponowanych rozwiązań zawartych w projekcie MPZP, z których wynika żądanie dokonania w nim zmian. Warunkiem wystarczającym uznania pisma za uwagę jest zakwestionowanie w jego treści ustaleń przyjętych w projekcie planu. Mieć należy na względzie, iż ustawodawca nie formułuje wymogów co do formy wnoszenia uwag do projektu m.p.z.p., zatem uwagi mogą być wnoszone w każdej formie, także za pośrednictwem pocy elektronicznej, czy też ustnie do protokołu. Nie wymaga się od wnoszącego uwagę wykazania istnienia interesu prawnego (prawa własności ani innego prawa władania nieruchomością objętą projektem planu), który może być naruszony ustaleniami zawartymi w projekcie planu (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r., II SA/Wr 911/11, LEX nr 1139038). Ustawa rozstrzyga o formie wnoszenia uwag, nakazując, aby była to forma pisemna. Przy czym jako formę równoważną traktuje uwagi wniesione w formach wskazanych w treści ust. 3 art. 18 u.p.z.p.

Do doręczania pism zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) - dalej k.p.a. zawarte w dziale I rozdziale 8.