Musiał Krzysztof J., Wniosek o wstrzymanie egzekucji

W zakresie formy i treści wniosek powinien spełniać wymagania stawiane podaniom zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego.

Podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia) mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie, za pomocą telefaksu lub ustnie do protokołu, a także za pomocą innych środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 57 z późn. zm.).

Podanie powinno zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i żądanie oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych.

Podanie wniesione pisemnie albo ustnie do protokołu powinno być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika, który go sporządził. Gdy podanie wnosi osoba, która nie może lub nie umie złożyć podpisu, podanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok podpisu.

Podanie wniesione w formie dokumentu elektronicznego powinno:

1) być opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem zaufanym osobistym, lub uwierzytelniane w sposób zapewniający możliwość potwierdzenia pochodzenia i integralności weryfikowanych danych w postaci elektronicznej;

2) zawierać dane w ustalonym formacie, zawartym we wzorze podania określonym w odrębnych przepisach, jeżeli te przepisy nakazują wnoszenie podań według określonego wzoru;

3) zawierać adres elektroniczny wnoszącego podanie.

Organ administracji publicznej jest obowiązany potwierdzić wniesienie podania, jeżeli wnoszący tego zażąda. W przypadku wniesienia podania w formie dokumentu elektronicznego organ jest obowiązany potwierdzić wniesienie podania przez doręczenie urzędowego poświadczenia odbioru na wskazany przez wnoszącego adres elektroniczny.

Organy nadzoru mają prawo i obowiązek czuwania nad właściwym wykorzystaniem przez organy egzekucyjne (podmioty nadzorowane) przysługujących im kompetencji w granicach i z zastosowaniem środków przewidzianych w przepisach prawnych. W tym celu zostały upoważnione do wstrzymywania czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez nadzorowany organ. Z tego uprawnienia organ nadzoru może skorzystać zarówno w razie rozpatrywania zażalenia na postanowienie organu egzekucyjnego, jak i w przypadku przeprowadzania z urzędu czynności kontrolnych u nadzorowanego organu egzekucyjnego. Wstrzymanie czynności egzekucyjnych różni się od wstrzymania postępowania egzekucyjnego. W razie wstrzymania czynności egzekucyjnych następuje jedynie wstrzymanie wykonania już zastosowanych środków egzekucyjnych. Wstrzymanie postępowania egzekucyjnego oznacza natomiast wstrzymanie wykonania zastosowanych środków egzekucyjnych i niedokonywanie kolejnych czynności egzekucyjnych.

Ustawodawca w art. 23 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 z późn. zm.) - dalej u.p.e.a., wprowadza dwojakiego rodzaju ograniczenia dotyczące wstrzymania czynności egzekucyjnych. Wstrzymanie czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego może nastąpić wyłącznie w przypadkach uzasadniających wstrzymanie, zależy zatem od uznania organu egzekucyjnego, czy uzna dany wypadek za szczególnie uzasadniony, czy też nie, oraz jedynie na czas określony. O wstrzymaniu czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego rozstrzyga organ nadzoru w drodze postanowienia. Na postanowienie o wstrzymaniu czynności egzekucyjnych lub wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego służy zażalenie. Legitymowany do wniesienia zażalenia jest wierzyciel niebędący jednocześnie organem egzekucyjnym (art. 23 § 8 u.p.e.a.). Zażalenie powinno co do formy i treści odpowiadać wymaganiom stawianym podaniom (art. 63 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 775 z późn. zm. - dalej k.p.a.). Zażalenie na postanowienie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia.

Jak wskazuje art. 54 § 7 u.p.e.a. wniesienie skargi na czynność egzekucyjną nie wstrzymuje dalszej realizacji środka egzekucyjnego, w ramach którego dokonano zaskarżonej czynności egzekucyjnej. W uzasadnionych przypadkach organ egzekucyjny może wstrzymać dalszą realizację tego środka egzekucyjnego do dnia, w którym postanowienie w sprawie skargi na czynność egzekucyjną stanie się ostateczne. Zgodnie z art. 35 u.p.e.a. wniesienie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej, nie później niż w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpisu tytułu wykonawczego, zawiesza postępowanie egzekucyjne w całości albo w części z dniem doręczenia tego zarzutu organowi egzekucyjnemu do czasu zawiadomienia tego organu o wydaniu ostatecznego postanowienia w sprawie tego zarzutu. Przepisy art. 56 § 3, art. 57 § 1 i art. 58 u.p.e.a. stosuje się odpowiednio. Wierzyciel po otrzymaniu zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej może w uzasadnionych przypadkach wystąpić z wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego w całości albo w części. W okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny prowadzący to postępowanie może z urzędu lub na wniosek wierzyciela dokonać, na podstawie tytułu wykonawczego, zabezpieczenia poprzez zastosowanie sposobu zabezpieczenia odpowiadającego środkowi egzekucyjnemu, do którego stosowania ten organ jest uprawniony. W pozostałym zakresie, z wyłączeniem hipoteki przymusowej, zabezpieczenia dokonuje naczelnik urzędu skarbowego, na wniosek organu egzekucyjnego prowadzącego postępowanie egzekucyjne, na podstawie dalszego tytułu wykonawczego.

Możliwość dokonania zabezpieczenia została z dniem 18 czerwca 2016 r. wyłączona w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g u.p.e.a., czyli w zakresie administracyjnych kar pieniężnych lub grzywien administracyjnych nałożonych na pracodawcę delegującego pracownika z terytorium RP w związku z naruszeniem przepisów dotyczących delegowania pracowników w ramach świadczenia usług.

Jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego wystąpiono o pomoc do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f i pkt 9 u.p.e.a., organ egzekucyjny informuje to państwo o okolicznościach, o których mowa w § 1 (tj. Wniesieniu przez zobowiązanego zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej, nie później niż w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpisu tytułu wykonawczego, zawieszeniu postępowania egzekucyjnego w całości albo w części z dniem doręczenia tego zarzutu organowi egzekucyjnemu do czasu zawiadomienia tego organu o wydaniu ostatecznego postanowienia w sprawie tego zarzutu. Przepisy art. 56 § 3, art. 57 § 1 i art. 58 u.p.e.a. stosuje się odpowiednio). W takim przypadku organ egzekucyjny może, z urzędu lub na wniosek wierzyciela, wystąpić z wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających należności pieniężne na zasadach określonych w ustawie z z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2009 z późn. zm.) lub z uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie tych należności.