Kubiak Marcin, Wniesienie sprzeciwu w drodze decyzji

Wniesienie sprzeciwu w drodze decyzji.

Wniesienie sprzeciwu powoduje, że inwestor nie może przystąpić do realizacji inwestycji. W razie wystąpienia przesłanek uzasadniających wniesienie sprzeciwu, organ administracji architektoniczno-budowlanej powinien, w zakreślonym przez prawo terminie, uniemożliwić zgłaszającemu legalne przystąpienie do wykonywania robót. Decyzja o sprzeciwie wobec zgłoszonego zamierzenia budowlanego nie kreuje dla wnioskodawcy żadnych uprawnień. Co istotne, decyzja o sprzeciwie, choćby ostateczna, nie przeszkadza w ponownym dokonaniu zgłoszenia i uzyskaniu akceptacji, jeżeli organ administracji architektoniczno-budowlanej oceni, że zgłoszenie spełnia wszystkie wymagania.

Postępowanie wyjaśniające polega na zbadaniu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej, czy zamierzona budowa lub roboty budowlane odpowiadają wymaganiom prawa i mogą być realizowane; organ dokonuje faktycznej i prawnej oceny zamierzenia budowlanego.

Jeżeli organ administracji uzna, że sprawa nie wymaga jego ingerencji, to ogranicza się do uczynienia w aktach sprawy adnotacji o dokonanej analizie zgłoszenia, podpisanej przez pracownika, który dokonał czynności (art. 72 k.p.a.). Organ może także, z urzędu, przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu, wydać zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu. Wydanie zaświadczenia uprawnia inwestora do rozpoczęcia robót budowlanych, od chwili otrzymania zaświadczenia (art. 30 ust. 5aa p.b.).

Drugim możliwym sposobem zakończenia postępowania wyjaśniającego jest wniesienie sprzeciwu przez właściwy organ. Sprzeciw jest brakiem zgody organu administracji architektoniczno-budowlanej na przystąpienie przez inwestora do realizacji zamierzenia budowlanego.