Kamiński Ireneusz Cezary, Wniesienie skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i postępowanie przed pojedynczym sędzią

Wniesienie skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i postępowanie przed pojedynczym sędzią

Skargę może wnieść osoba, grupa osób oraz „organizacja pozarządowa” (art. 34 EKPC). Skarżącym nie może być jednostka władzy publicznej, np. gmina. Skarga nie może być anonimowa; musi identyfikować tożsamość skarżącego (nie było tak, gdy skarżąca podpisała skargę jako „Blondyneczka”: Blontje przeciwko Holandii, skarga nr 7245/09, decyzja z dnia 15 września 2009 r.).

Skarga może zostać wniesiona przeciwko państwu-stronie EKPC, w odniesieniu do prawa objętego ochroną EKPC lub protokołu dodatkowego do EKPC, po wyczerpaniu drogi krajowego postępowania/wyczerpaniu dostępnych środków odwoławczych (o ile są one skuteczne) oraz w terminie 6 miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji (liczonej od daty jej otrzymania, jeżeli dany system krajowy przewiduje: Worm przeciwko Austrii, skarga nr 22714/93, wyrok z dnia 29 sierpnia 1997 r., par. 33).

Skarga nie może być identyczna ze sprawą już rozpoznaną przez Trybunał lub poddaną rozstrzygnięciu innego organu międzynarodowego (innej procedurze międzynarodowej) lub nie zawiera „nowych, istotnych informacji” (art. 35 ust. 2 pkt b).

Zobacz Sporządzenie skargi.