Przybysz Piotr, Wniesienie przez zobowiązanego zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej w sytuacji, gdy organ egzekucyjny nie jest równocześnie wierzycielem

Wniesienie przez zobowiązanego zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej w sytuacji, gdy organ egzekucyjny nie jest równocześnie wierzycielem

Podstawą zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej mogą być wyłącznie następujące okoliczności, wyliczone w wyczerpujący sposób w art. 33 § 2 u.p.e.a.:

1) nieistnienie obowiązku;

2) określenie obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z:

a) orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i art. 4,

b) dokumentu, o którym mowa w art. 3a § 1,

c) przepisu prawa, jeżeli obowiązek wynika bezpośrednio z tego przepisu;

3) błąd co do zobowiązanego;

4) brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, jeżeli jest wymagane;

5) wygaśnięcie obowiązku w całości albo w części;

6) brak wymagalności obowiązku w przypadku:

a) odroczenia terminu wykonania obowiązku,

b) rozłożenia na raty spłaty należności pieniężnej,

c) wystąpienia innej przyczyny niż określona w lit. a i b.

Nie jest dopuszczalne wniesienie zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 u.p.e.a., jak również należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 9 u.p.e.a., to jest należności pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W przypadku wniesienia zarzutu w tego rodzaju sprawie organ egzekucyjny na podstawie art. 17a u.p.e.a. zwraca zobowiązanemu zarzut wraz z pouczeniem, że w sprawie będącej przedmiotem zarzutu powinien wnieść podanie do organu właściwego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie.

Zarzut w sprawie egzekucji administracyjnej stanowi środek obrony zobowiązanego przed prowadzoną przeciwko niemu egzekucją administracyjną. Zarzut jest wnoszony do wierzyciela za pośrednictwem organu egzekucyjnego.

Zarzut może być wniesiony nie tylko w początkowej fazie egzekucji, ale również w toku całego postępowania egzekucyjnego – aż do wystąpienia zdarzeń wskazanych w art. 33 § 5 u.p.e.a.

Skutkiem wniesienia przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej jest zawieszenie postępowania egzekucyjnego w całości lub w części do czasu zawiadomienia organu egzekucyjnego o wydaniu ostatecznego postanowienia w przedmiocie wniesionego zarzutu. Wierzyciel może jednak złożyć wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego. Wniosek taki musi być uzasadniony (art. 35 § 1a u.p.e.a.).

Organ egzekucyjny może również w okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego dokonać z urzędu lub na wniosek wierzyciela zabezpieczenia na podstawie tytułu wykonawczego (art. 35 § 2 u.p.e.a.).

Zobowiązany wnosi zarzut w sprawie egzekucji administracyjnej do wierzyciela, za pośrednictwem organu egzekucyjnego,. Zarzut musi określać istotę i zakres żądania oraz dowody uzasadniające to żądanie (art. 33 § 4 u.p.e.a.). Z tego powodu należy przyjąć, że zarzut musi być wniesiony na piśmie.

Zobowiązany wnosząc zarzut może równocześnie okazać dowody stwierdzające wykonanie, umorzenie, wygaśnięcie lub nieistnienie obowiązku, odroczenie terminu wykonania obowiązku, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych albo gdy zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego.

Nie jest dopuszczalne wniesienie zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 u.p.e.a., jak również należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 9 u.p.e.a., to jest należności pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Rozpatrywanie zarzutu w tego rodzaju sprawach stanowi rażące naruszenie prawa. Organ egzekucyjny musi zatem stwierdzić na podstawie dokumentu stanowiącego podstawę wszczęcia postępowania egzekucyjnego, czy wniesienie zarzutu jest dopuszczalne ze względu na przedmiot egzekucji.