Kremens Karolina, Wezwanie specjalisty

Wezwanie specjalisty

Specjalistę wzywa się do udziału w postępowaniu tak na jego etapie przygotowawczym, jak i sądowym, jeżeli wymagane są czynności techniczne:

– do dokonania oględzin (art. 207 i n. k.p.k.),

– przy przesłuchaniu przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość (art. 177 § 1a k.p.k.),

– do dokonania eksperymentu (art. 211 k.p.k.),

– do przeprowadzenia ekspertyzy (art. 198, 200 k.p.k.),

– do zatrzymania rzeczy (art. 217 k.p.k.),

– do przeszukania (art. 219 k.p.k.).

Wezwanie specjalisty przez organ procesowy przyjmuje formę zarządzenia. Wynika to m.in. z niestosowania do specjalistów przepisu art. 194 k.p.k. (art. 206 k.p.k. stanowi, że do specjalistów stosuje się odpowiednio niektóre przepisy o biegłych, przepis art. 194 k.p.k. został jednak wyjęty poza grupę tych przepisów), który wskazuje na konieczność powoływania biegłych na podstawie postanowienia. Podkreślić należy, że za błędną należy uznać praktykę niewydawania zarządzeń o wezwaniu specjalisty w toku postępowania przygotowawczego.

Uprawnionym do wydania zarządzenia będzie organ procesowy, który będzie prowadził bądź nadzorował czynność procesową, tj. prokurator lub inny organ w postępowaniu przygotowawczym lub sąd w postępowaniu sądowym. W doktrynie można spotkać również stanowisko wskazujące, że specjalista może zostać wezwany także przez biegłego (zob. Z. Kegel, Kryminalistyczne aspekty procedury karnej (zagadnienia wybrane) [w:] L. Bogunia, Nowa kodyfikacja prawa karnego, t. II, Wrocław 1998, s. 89-90), jednakże wydaje się, że takie stanowisko nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa (zob. R.A. Stefański [w:] Z. Gostyński, J. Bartoszewski, L. Gardocki i in., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2004, t. I, s. 949).