Dauter Bogusław, Uzupełnienie wyroku

Uzupełnienie wyroku

Procedura opisuje tryb uzupełnienia wyroku. Dopuszczalność uzupełnienia wyroku jest konsekwencją zasady, według której sąd ma obowiązek objąć jednym rozstrzygnięciem całość sprawy (art. 134 § 1 w zw. z art. 135 p.p.s.a.). Uzupełnienie dotyczy także postanowień (art. 166 p.p.s.a.) oraz zarządzeń (art. 167 p.p.s.a.).

1. Wszczęcie postępowania rektyfikacyjnego, mającego na celu uzupełnienie wyroku, może nastąpić tylko na wniosek. Sąd nie może uzupełnić orzeczenia z urzędu.

Od 31 maja 2019 r. wniosek taki może zostać złożony w formie dokumentu elektronicznego (art. 10 ust. 2 noweli z 10 stycznia 2014 r., Dz. U. poz. 183 ze zm. w zw. z art. 5 noweli z 12 kwietnia 2019 r., Dz. U. poz. 934). Szerzej zob. procedurę: Wniesienie  pisma procesowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

2. Legitymację do zgłoszenia wniosku ma strona i każdy uczestnik postępowania na prawach strony.

3. Wniosek o uzupełnienie wyroku należy zgłosić w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia wyroku z urzędu, a gdy wyroku nie doręcza się stronie (np. wyrok WSA oddalający skargę) - zawsze w ciągu czternastu dni od dnia ogłoszenia (postanowienie WSA w Warszawie z dnia 30 maja 2007 r., III SA/Wa 2886/06). Bez znaczenia zatem dla biegu ww. terminu jest okoliczność, że sąd - wychodząc poza obowiązki wynikające z przepisów - doręczył stronie odpis uzasadnionego wyroku, który nie podlega doręczeniu z urzędu. Nie ma także wpływu na bieg ww. terminu złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Zarówno spóźniony, jak i przedwczesny wniosek (np. złożony przed doręczeniem orzeczenia z urzędu), nie spełnia warunku co do terminu, określonego w art. 157 § 1 p.p.s.a. (postanowienie NSA z dnia 16 września 2008 r., II OZ 917/08). Czternastodniowy termin do złożenia wniosku podlega przywróceniu na zasadach ogólnych.

4. Wniosek o uzupełnienie wyroku powinien zawierać żądanie uzupełnienia wyroku ze wskazaniem jego przedmiotu. Przykład: wnoszę o uzupełnienie wyroku NSA z dnia 24 lutego 2011 r., II FSK 4050/10, w ten sposób, że należy dodać w formule sentencji wyroku orzeczenie o kosztach w brzmieniu: zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na rzecz Jana K. kwotę 2.400 (słownie: dwa tysiące czterysta)zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

5. Złożenie wniosku o uzupełnienie wyroku nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka odwoławczego i nie stanowi uzasadnionej przyczyny do żądania przywrócenia terminu do złożenia środka odwoławczego. Dopuszczalne jest natomiast złożenie takiego wniosku (do WSA) równolegle ze złożeniem skargi kasacyjnej do NSA (zob. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 453).

6. Można domagać się uzupełnienia wyroku w dwóch przypadkach: po pierwsze, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi, i po drugie, jeżeli nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. W pierwszym przypadku, mimo że sąd nie jest związany granicami skargi, wyrok może zostać uzupełniony tylko w odniesieniu do tych aktów lub czynności, które były objęte przedmiotem skargi. Przykładowo, nieobjęcie orzeczeniem również decyzji organu pierwszej instancji uzasadnia wniosek o uzupełnienie wyroku tylko wówczas, gdy skarga zawierała takie żądanie; nie można w tym zakresie powoływać się wyłącznie na niezastosowanie przez sąd art. 135 p.p.s.a. (T. Woś [w:] T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 724). Przykładem drugiego typu sytuacji może być niezamieszczenie orzeczenia, o którym mowa w art. 149 § 1a p.p.s.a., tj. stwierdzenia, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

7. Uzupełnić można jedynie wyrok (sentencję), a nie jego uzasadnienie (por. postanowienie NSA z dnia 10 marca 2008 r., II OZ 1361/07; postanowienie NSA z dnia 20 lipca 2005 r., II OZ 608/05; postanowienie NSA z dnia 28 grudnia 2007 r., II OZ 1331/07).

8. Uzupełnienie wyroku może polegać zarówno na pozytywnym, jak i negatywnym rozstrzygnięciu o pominiętym żądaniu (B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu..., s. 446).

9. Dopuszczalne jest także uzupełnienie wyroku NSA (art. 193 p.p.s.a.).

10. Uzupełnienie dotyczy także postanowień (art. 166 p.p.s.a.) oraz zarządzeń (art. 167 p.p.s.a.).

Zob. uwagi do kroku złożenie wniosku.