Dauter Bogusław, Uwzględnienie skargi na akty lub czynności niewymienione w art. 145-148 p.p.s.a.

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 15 sierpnia 2015 r.
Autorzy:

Uwzględnienie skargi na akty lub czynności niewymienione w art. 145-148 p.p.s.a.

Uwzględnienie skargi na akty lub czynności niewymienione w art. 145-148 p.p.s.a.

Uwzględnienie skargi na akty lub czynności niewymienione w art. 145-148 p.p.s.a.

Procedura opisuje sposób rozstrzygania w sprawach ze skarg na akty i czynności niewymienione w art. 145–148 p.p.s.a. Chodzi o akty i czynności zaskarżalne do sądu administracyjnego z mocy przepisu szczególnego, a nie na podstawie przepisów p.p.s.a. (zob. R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 539). Zawarta w art. 150 p.p.s.a. formuła ma charakter ogólny, domykający katalog możliwych rozstrzygnięć sądu administracyjnego pierwszej instancji uwzględniającego skargę (por. B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2012, s. 417 i n.). Nie ma ona jednak charakteru bezwzględnego, a przepisy szczególne mogą przewidywać inne jeszcze rodzaje rozstrzygnięć uwzględniających skargę.

Uwzględnienie skargi na akty lub czynności niewymienione w art. 145-148 p.p.s.a. WSA WSA czy konieczne jest orzekanie w głąb sprawy? uchylenie lub stwierdzenie bezskuteczności aktu lub czynności, a także usunięcie innych aktów/czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, orzeczenie o wykonalności aktu lub czynności oraz o kosztach postępowania wydanie wyroku czy stwierdzono naruszenie prawa powodujące uwzględnienie skargi na akt lub czynność? oddalenie skargi uchylenie lub stwierdzenie bezskuteczności aktu lub czynności, orzeczenie o ich wykonalności oraz o kosztach postępowania nie tak nie tak

Krok: wydanie wyroku

Krok: czy stwierdzono naruszenie prawa powodujące uwzględnienie skargi na akt lub czynność?

Podstawę uwzględnienia skargi na akty i czynności niewymienione w art. 145–148 może stanowić zarówno naruszenie prawa procesowego, jak i materialnego (R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu...). Istotny jest również, w zw. z treścią art. 145 § 1 pkt 1 lit. a, b i c p.p.s.a., stopień naruszenia prawa, tj. jaki miało ono wpływ na wynik sprawy (zob. wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 września 2011 r., II SA/Ke 375/11).