Moraczewski Marcin, Ustalenie podstawy lokalizowania (rozmieszczenia) inwestycji celu publicznego
Ustalenie podstawy lokalizowania (rozmieszczenia) inwestycji celu publicznego
Ustalenie podstawy lokalizowania (rozmieszczenia) inwestycji celu publicznego
Ustalenie podstawy lokalizowania (rozmieszczenia) inwestycji celu publicznego
Zgodnie brzmieniem art. 50 ust. 1 u.p.z.p., inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przytoczona regulacja określa więc wymóg lokowania inwestycji na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże z uwagi na to, iż uchwalenie planu nie jest obowiązkowe (poza przypadkami wskazanymi w art. 10 ust. 2 pkt 8 u.p.z.p.), przepis przewiduje alternatywny sposób lokowania inwestycji w drodze decyzji administracyjnej. Ograniczenie stosowania decyzji jako podstawy rozmieszczenia inwestycji celu publicznego przewiduje zdanie drugie komentowanego art. 50 ust. 1 u.p.z.p. Organ administracji publicznej bowiem będzie mógł wydać decyzję lokalizacyjną, gdy planowana inwestycja będzie miała być realizowana na terenie, który nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, albo gdy teren ten jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Co jednak ważne, w myśl art. 50 ust. 1a u.p.z.p. powyższych warunków nie stosuje się do inwestycji celu publicznego w przypadkach uzasadnionych potrzebami obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony granicy państwowej, a także do inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: przystąpienie do ustalenia podstawy rozmieszczenia inwestycji celu publicznego
Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewidują dwie podstawy rozmieszczenia inwestycji celu publicznego. Głównym instrumentem planowania w tym zakresie będzie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w dalszej kolejności w razie braku planu zamierzenie będzie lokowane na podstawie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Krok: czy obszar inwestycji objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego?
W myśl art. 4 ust. 1 u.p.z.p. ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Taką samą zasadę wyraża również art. 50 ust. 1 u.p.z.p., zgodnie z którym inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego. Dlatego też, w pierwszej kolejności, niezmiernie istotne dla procesu lokowania inwestycji jest ustalenie, czy obszar planowanej inwestycji celu publicznego jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Należy jednak pamiętać, iż uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co do zasady, jest fakultatywne, nie licząc przypadków wskazanych w art. 10 ust. 2 pkt 8 u.p.z.p.
Dopiero w sytuacji braku planu miejscowego dla danego obszaru, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p., określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy na tym terenie, polegające na lokalizacji inwestycji celu publicznego, następuje poprzez wydanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.