Przybysz Piotr, Ustalenie podmiotu, który zostanie obciążony kosztami egzekucyjnymi

Ustalenie podmiotu, który zostanie obciążony kosztami egzekucyjnymi

Do kosztów egzekucyjnych zgodnie z art. 64c § 1 u.p.e.a. zalicza się opłatę manipulacyjną (art. 64 § 1 u.p.e.a.), opłatę egzekucyjną (art. 64 § 4 i 5 u.p.e.a.), opłatę za czynności egzekucyjne (art. 64 § 10, art. 64a § 1 u.p.e.a.) i wydatki egzekucyjne (art. 64b § 1 u.p.e.a.).

Za wydatki egzekucyjne uznaje się również koszty faktycznie poniesione przez naczelnika urzędu celno-skarbowego, z upoważnienia którego funkcjonariusz wykonywał kontrolę celno-skarbową, w trakcie której dokonał tymczasowego zajęcia ruchomości – w przypadku, gdy organ egzekucyjny wydał postanowienie o odmowie zatwierdzenia tymczasowego zajęcia ruchomości albo gdy nie zostało wydane postanowienie w sprawie zatwierdzenia tymczasowego zajęcia ruchomości (art. 96q § 3 u.p.e.a.).

Obowiązek uiszczenia opłat jest powiązany z określoną czynnością egzekucyjną, co oznacza, że opłaty powinny być uiszczane w toku egzekucji (zob. art. 64 § 2, 7 i 11 oraz art. 64a § 2 u.p.e.a.).

Wysokość kosztów egzekucyjnych może być definitywnie ustalona po zakończeniu egzekucji. W tym samym momencie można także ostatecznie ustalić podmiot, który zostanie obciążony tymi kosztami.

Zasadą jest ponoszenie kosztów egzekucyjnych przez zobowiązanego (art. 64c § 2 u.p.e.a.), ponieważ koszty te zostały niejako „zawinione” przez niego - jeżeli zobowiązany nie uchylałby się od wykonania obowiązku, to nie doszłoby do egzekucji i nie powstałyby koszty egzekucyjne. Jeżeli nie można ściągnąć kosztów egzekucyjnych od zobowiązanego, to obowiązek ich pokrycia przechodzi co do zasady na wierzyciela (art. 64c § 3 u.p.e.a.).

Na wierzycielu spoczywa obowiązek pokrycia kosztów również wówczas, gdy:

a) spowodował niezgodne z prawem wszczęcie lub prowadzenie egzekucji administracyjnej;

b) organ egzekucyjny nie przystąpił do egzekucji administracyjnej na podstawie art. 29 § 2 pkt 1 i 3 u.p.e.a.

Wierzyciel ponosi również wydatki związane z przekazaniem mu egzekwowanej należności lub przedmiotu (art. 66 § 1 u.p.e.a.).

Nie obciąża się wierzyciela kosztami egzekucyjnymi powstałymi w postępowaniu egzekucyjnym, jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym prowadzącym to postępowanie, chyba że koszty egzekucyjne powstały w egzekucji prowadzonej przez inny organ egzekucyjny (art. 64c § 5 u.p.e.a.). Ponadto organ egzekucyjny działający w ramach państwowej jednostki budżetowej lub będący państwową jednostką budżetową nie obciąża kosztami egzekucyjnymi wierzyciela działającego w ramach państwowej jednostki budżetowej lub będącego państwową jednostką budżetową. Wydatki egzekucyjne poniesione przez organ egzekucyjny, działający w ramach państwowej jednostki budżetowej lub będący państwową jednostką budżetową, są pokrywane z budżetu państwa (art. 64c § 6 u.p.e.a.).

W określonych sytuacjach umarza się obligatoryjnie lub fakultatywnie koszty egzekucyjne (zob. umorzenie kosztów egzekucyjnych).

Na schemacie przedstawiono sposób ustalania podmiotu, na którym ciążą koszty egzekucji prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego, wystawionego przez polskiego wierzyciela. Odrębny schemat przedstawia procedurę ustalania podmiotu, na którym ciążą koszty egzekucji prowadzonej na wniosek państwa członkowskiego lub państwa trzeciego. Procedurę tę stosuje się również w części w odniesieniu do pokrywania wydatków egzekucyjnych poniesionych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułu wykonawczego obejmującego należności pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g u.p.e.a.

Wysokość kosztów egzekucyjnych może być definitywnie ustalona po zakończeniu egzekucji. W tym samym momencie można także ustalić podmiot, który zostanie obciążony tymi kosztami.

Do kosztów egzekucyjnych zgodnie z art. 64c § 1 u.p.e.a. zalicza się opłatę manipulacyjną (art. 64 § 1 u.p.e.a.), opłatę egzekucyjną (art. 64 § 4 i 5 u.p.e.a.), opłatę za czynności egzekucyjne (art. 64 § 10, art. 64a § 1 u.p.e.a.) i wydatki egzekucyjne (art. 64b § 1 u.p.e.a.).

Obowiązek uiszczenia opłat jest powiązany z określoną czynnością egzekucyjną, co oznacza, że opłaty powinny być uiszczane w toku egzekucji (zob. art. 64 § 2, 7 i 11 oraz art. 64a § 2 u.p.e.a.).

Postępowanie egzekucyjne zostaje wszczęte w chwili wystąpienia jednego ze zdarzeń określonych w art. 26 § 3a u.p.e.a., to jest z chwilą:

1) doręczenia wniosku o wszczęcie egzekucji administracyjnej i tytułu wykonawczego organowi egzekucyjnemu, jeżeli wierzyciel nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym;

2) nadania tytułowi wykonawczemu klauzuli o skierowaniu tego tytułu do egzekucji administracyjnej, jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym;

3) wystawienia tytułu wykonawczego w przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne.

Zgodnie z art. 29 § 2 u.p.e.a. organ egzekucyjny niebędący jednocześnie wierzycielem nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia wierzyciela o przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, jeżeli:

1) obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie podlega egzekucji administracyjnej;

2) organ egzekucyjny uprawdopodobni, że egzekucja administracyjna będzie bezskuteczna z powodu braku majątku lub źródła dochodu zobowiązanego, z których jest możliwe wyegzekwowanie środków pieniężnych przewyższających koszty egzekucyjne;

3) tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów określonych w art. 27 § 1 i 2.

Na wierzycielu spoczywa obowiązek uiszczenia opłaty manipulacyjnej za wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego należności pieniężnej - oddzielnie od każdego tytułu wykonawczego (art. 64 § 2 u.p.e.a.). Opłata manipulacyjna wynosi 40 zł, a w przypadku wszczęcia egzekucji administracyjnej opłata ulega podwyższeniu i wynosi 100 zł (art. 64 § 1 u.p.e.a.).