Niewiadomski Zygmunt, Ustalenie dopuszczalności uchylenia ZRID w ramach sądowej kontroli decyzji

Ustalenie dopuszczalności uchylenia ZRID w ramach sądowej kontroli decyzji

Ustawodawca, kierując się chęcią zapewnienia szybkości i sprawności procesu inwestycyjnego w zakresie budowy i przebudowy infrastruktury drogowej, promuje zasadę trwałości decyzji ZRID kosztem możliwości wzruszenia ZRID. Wprowadza w tym względzie także obostrzenia co do możliwości uchylenia zezwolenia na realizację inwestycji drogowej w ramach sądowej kontroli tej decyzji.

OZ przepisu art. 31 ust. 2 ustawy o inwestycjach drogowych wynika, że sąd administracyjny może korygować "zwykłe" uchybienia prawu. Ograniczenie kognicji pojawia się wyłącznie w przypadku wystąpienia uchybień kwalifikowanych, określonych w art. 145 i art. 156 k.p.a., których wykrycie - w braku art. 31 ust. 2 ustawy o inwestycjach drogowych - pociągałoby za sobą stwierdzenie nieważności decyzji. (teza 1 Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r., II OSK 2244/14, LEX nr 2108463).

Ograniczenia w uchyleniu zezwolenia na realizację inwestycji drogowej opisane w treści art. 31 ust. 2 specustawy drogowej nie dotyczą decyzji ZRID niezgodnych z wydaną dla inwestycji drogowej decyzją środowiskową lub postanowieniem uzgadniającym warunki środowiskowe realizacji inwestycji drogowej, sformułowanym na podstawie art. 90 ust. 1 u.o.i.ś.

Postępowanie sądowoadministracyjne może być wszczęte przez każdego kto ma w tym interes prawny.

W toku postępowania przed sądem administracyjnym, przedmiotem dociekań jest ustalenie czy decyzja ZRID posiada wady prawne o istotnym charakterze, które mogą stać się przesłanką do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji nimi dotkniętej. Wady prawne mogą dotyczyć kwestii formalnych lub merytorycznych. Przepis art. 145 § 1 k.p.a. wymienia przesłanki wznowienia postępowania, natomiast art. 156 § 1 k.p.a. stwierdzenia nieważności decyzji.