Piaskowska Olga Maria, Umorzenie postępowania w sprawie o rozwód lub o separację w razie śmierci jednego z małżonków

Umorzenie postępowania w sprawie o rozwód lub o separację w razie śmierci jednego z małżonków

Artykuł 446 k.p.c. wyłącza regulację przewidzianą w art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. oraz art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. i ma zastosowanie w razie śmierci jednego z małżonków w toku całego postępowania, tj. do czasu jego prawomocnego zakończona (por. orzeczenie SN z dnia 13 maja 1960 r., II CR 104/60, OSPiKA 1961, nr 2, poz. 41 oraz postanowienie SN z dnia 6 czerwca 1997 r., II CKN 200/97, niepubl.).

Postępowanie o rozwód oraz postępowanie o separację może się toczyć tylko pomiędzy małżonkami. Śmierć jednego z nich powoduje, że toczące się postępowanie nie osiągnie swojego celu w postaci czy to rozwiązania małżeństwa przez rozwód, czy też orzeczenia separacji małżonków, i z tego względu podlega ono umorzeniu.

Umorzenie postępowania następuje z urzędu niezależnie od jego stadium i dotyczy całego toku procesu o rozwód lub separację (do prawomocnego zakończenia postępowania), a więc i postępowania przed sądem drugiej instancji (por. postanowienie SN z dnia 6 czerwca 1997 r., II CKN 200/97, LEX nr 78442).

Na postanowienie o umorzeniu postępowania przysługuje zażalenie (art. 394 § 1 k.p.c.).

W wypadku śmierci przeciwnika po wniesieniu apelacji, a przed jej rozpoznaniem, stronie skarżącej, nie przysługuje prawo żądania zwrotu opłaty od apelacji (por. orzeczenie SN z dnia 19 listopada 1957 r., I CR 1065/57, RPE 1958, nr 3, s. 338).