Krywan Tomasz, Ulepszenie środka trwałego

Ulepszenie środka trwałego

Procedura pozwala ustalić, czy doszło do ulepszenia środka trwałego.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p. powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Podobnie, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 u.p.d.o.f. powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Do ulepszenia środków trwałych dochodzi w przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, w tym także na skutek nabycia części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł (limit w tej wysokości obowiązuje od 01.01.2018 r.; do końca 2017 r. limit ten wynosił 3500 zł). Przyjmuje się przy tym, że przez:

1) przebudowę rozumie się zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny;

2) rozbudowę rozumie się powiększenie (poszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków, budowli, linii technologicznych;

3) adaptację rozumie się przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadanie mu nowych cech użytkowych;

4) rekonstrukcję rozumie się odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;

5) modernizację rozumie się unowocześnienie środka trwałego.

Z kolei przez części peryferyjne należy rozumieć – jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31.01.2011 r., IPPB1/415-1057/10-3/RS – „te części, elementy, które nie wchodzą w skład danego środka trwałego, ale bez nich jego używanie byłoby niemożliwe lub ograniczone”.

Do ulepszenia środka trwałego nie dochodzi natomiast w przypadku ponoszenia nakładów na jego remont. Wskazać przy tym należy, że różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełnienia innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3.01.2018 r., 0111-KDIB1-2.4010.416.2017.1.BD, „różnica między nakładami na remont a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a drugie do podjęcia, czy rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych”.