Kasiński Jarosław, Ujawnienie po zamknięciu przewodu sądowego, że zarzucany aktem oskarżenia czyn stanowi wykroczenie

Ujawnienie po zamknięciu przewodu sądowego, że zarzucany aktem oskarżenia czyn stanowi wykroczenie

Sąd może dopiero po zamknięciu przewodu sądowego (art. 405 k.p.k.), a więc w fazie głosów stron (art. 406 k.p.k.) czy wyrokowania (art. 408 k.p.k.), dojść do przekonania, że zarzucony aktem oskarżenia czyn stanowi jedynie wykroczenie, a nie przestępstwo. Sytuacja taka może być wynikiem np. wadliwej kwalifikacji wskazanej w akcie oskarżenia, dopiero teraz dostrzeżonej, czy też zmian ustawodawczych dokonanych już po sporządzeniu i skierowaniu w dalszej kolejności tej skargi do sądu.

Gdy sąd stwierdzi, że zarzucany oskarżonemu czyn stanowi wykroczenie, ale uczyni to już po zamknięciu przewodu sądowego, powinien go wznowić na mocy stosownego postanowienia wydanego w trybie art. 409 k.p.k. (zob. M. Kurowski, D. Świecki, Problematyka art. 400 kodeksu postępowania karnego, Prok. i Pr. 2004, nr 10, s. 64). Decyzja procesowa powinna przyjąć formę postanowienia, albowiem ustawa nie wymaga w powyższej sytuacji wydania wyroku (art. 93 § 1 k.p.k.). Na postanowienie to nie przysługuje stronom zażalenie (por. art. 459 § 1 i 2 k.p.k.), wymagane jest jednak jego ogłoszenie na rozprawie (art. 100 § 1 k.p.k.).