Stefański Ryszard A., Udzielanie zgody na widzenie z tymczasowo aresztowanym

Udzielanie zgody na widzenie z tymczasowo aresztowanym

Tymczasowo aresztowany może kontaktować się z innymi osobami tylko po uzyskaniu zgody na widzenie wydanej przez prokuratora lub sąd, do którego dyspozycji pozostaje (art. 217 § 1 k.k.w.).

Tymczasowo aresztowany może uzyskać widzenie po wyrażeniu zgody przez organ, do którego pozostaje dyspozycji. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda na widzenie każdego z nich, chyba że organy te zarządzą inaczej.

Forma: zarządzenie o wyrażeniu zgody na widzenie, bez uzasadnienia.

Widzenia odbywają się pod nadzorem funkcjonariusza Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zezwolić na udzielenie widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą. W razie udzielenia widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą, tymczasowo aresztowany może spożywać artykuły żywnościowe i napoje zakupione przez osoby odwiedzające na terenie aresztu śledczego. Na żądanie osoby odwiedzającej widzenia udziela się w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z tymczasowo aresztowanym (art. 217 § 2–4 k.k.w.).