Musiał Krzysztof J., Udział strony w czynnościach sprawdzających

Udział strony w czynnościach sprawdzających

Procedura ma na celu przedstawienie rodzaju czynności podejmowanych przez stronę w trakcie czynności sprawdzających.

W ramach czynności sprawdzających organ podatkowy może:

– zażądać wyjaśnień braku deklaracji w terminie (zob. procedura Czynności sprawdzające - brak złożenia deklaracji w terminie),

– wezwać do złożenia deklaracji (zob. procedura Czynności sprawdzające - brak złożenia deklaracji w terminie),

– wezwać do wyjaśnienia nieterminowych wpłat podatku (zob. procedura Czynności sprawdzające - nieterminowe wpłacanie podatków),

– wezwać do korekty deklaracji (zob. procedura Czynności sprawdzające - weryfikacja deklaracji),

– wysłać korektę deklaracji (zob. procedura Czynności sprawdzające - weryfikacja deklaracji),

– wezwać do wyjaśnienia poprawności deklaracji (zob. procedura Czynności sprawdzające - weryfikacja deklaracji),

– zażądać przedstawienia dokumentów transakcji z kontrahentem (zob. procedura Czynności sprawdzające - kontrola podatkowa u kontrahenta),

– poprosić o okazanie dokumentów dotyczących ulg podatkowych (zob. procedura Czynności sprawdzające - skorzystanie z ulg podatkowych),

– poprosić o zgodę na oględziny mieszkania (zob. procedura Czynności sprawdzające - poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe),

– uzgodnić termin oględzin (zob. procedura Czynności sprawdzające - poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe),

– weryfikować zasadność zwrotu podatku (zob. procedury: Czynności sprawdzające - weryfikacja deklaracji, Czynności sprawdzające - kontrola podatkowa u kontrahenta).

Podatnik ma obowiązek wykonać żądane czynności, jednak obowiązek ten nie jest zagrożony karą porządkową. W razie braku aktywności podatnika naraża się on na możliwość wszczęcia kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego względem niego.

Brak wniesienia sprzeciwu (brak aktywności strony) spowoduje uprawomocnienie się sporządzonej korekty z urzędu.

Brak aktywności nie jest zagrożony ani karą porządkową, ani karą grzywny (zob. wyrok SN z dnia 20 lutego 2014 r., V KK 398/13).