Daszczuk Paweł, Tworzenie spółki komandytowej bez wykorzystania wzorca umowy spółki

Tworzenie spółki komandytowej bez wykorzystania wzorca umowy spółki

Procedura ma na celu wskazanie zasad tworzenia spółki komandytowej w sposób pierwotny.

Spółka komandytowa może powstać m.in.: w następstwie jej zawiązania umową spółki, a następnie uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców. Jest to pierwotny sposób powstania spółki.

Umowa spółki komandytowej powinna być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 106 k.s.h.).

Zgodnie z art. 105 k.s.h. umowa spółki komandytowej powinna zawierać:

1) firmę i siedzibę spółki;

2) przedmiot działalności spółki;

3) czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony;

4) oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość;

5) oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (sumę komandytową).

Wymienione wyżej elementy określane są jako essentialia negotii umowy spółki komandytowej. Elementy przedmiotowo istotne mogą być uzupełnione dodatkowo innymi, które pozwolą na „wymodelowanie” spółki komandytowej zgodnie z wolą wspólników (A. Kidyba, Komentarz do art. 105 k.s.h., LEX/el. 2020).

Sprzyja to możliwości wypracowania różnych modeli spółki komandytowej poprzez modyfikację zasad przyjętych w kodeksie spółek handlowych i wprowadzenie nowych rozstrzygnięć (zob. A. Kidyba, Atypowe spółki handlowe, Warszawa 2011, s. 142–171).

W kontekście oznaczenia wartości i rodzaju wkładów komandytariusza znaczenie ma rozróżnienie wkładów umówionych i wniesionych.

W następstwie zawarcia umowy spółki dochodzi do zawiązania spółki. Spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru (art. 109 § 2 k.s.h.). Do momentu wpisu spółki do rejestru występuje konstrukcja przedspółki komandytowej. Potwierdza to wyraźnie art. 109 § 2 k.s.h., który reguluje odpowiedzialność za działania w imieniu spółki (a więc dopuszcza się takie czynności). W przepisie tym wyraźnie mowa jest o okresie między zawiązaniem (zawarciem umowy spółki) a wpisem do rejestru (zob. A. Kidyba, Handlowe spółki osobowe, Warszawa 2010, s. 296–299).

Skutki działań przedspółki komandytowej, tj. po zawarciu umowy spółki, ponoszą osoby działające. Odpowiedzialność osób działających będzie solidarna tylko między nimi, gdyż spółka jeszcze nie istnieje.

Na podstawie art. 26 § 3 k.s.h. w zw. z art. 103 k.s.h. każdy ze wspólników ma prawo i obowiązek zgłoszenia spółki komandytowej do rejestru.

Wniosek składa się do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki.

Co do zasady wniosek o wpis do rejestru powinien być dokonany przez komplementariuszy. Również przyszły komandytariusz ma prawo zgłoszenia pierwszego wniosku o wpis. Nie działa on jeszcze jako komandytariusz, gdyż ten status osiągnie dopiero od chwili wpisu spółki do rejestru. Komandytariusz ma prawo zgłoszenia, ale nie ma takiego obowiązku (A. Kidyba, Komentarz do art. 110 k.s.h., LEX/el. 2020).

Zgodnie z art. 110 § 1 k.s.h. zgłoszenie spółki komandytowej do sądu rejestrowego powinno zawierać:

1) firmę, siedzibę i adres spółki,

2) przedmiot działalności spółki,

3) nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komplementariuszy oraz odrębnie nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komandytariuszy, a także okoliczności dotyczące ograniczenia zdolności wspólnika do czynności prawnych, jeżeli takie istnieją,

4) nazwiska i imiona osób uprawnionych do reprezentowania spółki i sposób reprezentacji; w przypadku gdy komplementariusze powierzyli tylko niektórym spośród siebie prowadzenie spraw spółki - zaznaczenie tej okoliczności,

5) sumę komandytową.

Do wniosku dołącza się:

a) umowę spółki;

b) oświadczenia osób reprezentujących podmiot wpisany do Rejestru obejmujące zgodę na ich powołanie oraz ich adresy do doręczeń. Wymogu dołączenia oświadczenia obejmującego zgodę nie stosuje się, jeżeli wniosek o wpis jest podpisany przez osobę, która podlega wpisowi albo która udzieliła pełnomocnictwa do złożenia wniosku o wpis, albo której zgoda jest wyrażona w protokole z posiedzenia organu powołującego daną osobę lub w umowie spółki.

Zgłoszenia dokonuje się wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Jeżeli do wniosku należy dołączyć akt notarialny, którego wypis lub wyciąg został umieszczony w Repozytorium, wnioskodawca podaje we wniosku numer tego dokumentu w Repozytorium. Po zarejestrowaniu wniosku dokument, którego numer w Repozytorium został podany przez wnioskodawcę, jest automatycznie przekazywany za pośrednictwem systemu teleinformatycznego z Repozytorium i dołączany do wniosku (art. 19d ust. 1 i 2 u.k.r.s.)

Do wniosku o wpis spółki do rejestru spółka komandytowa nie musi obecnie dołączać dodatkowych wniosków i zgłoszeń identyfikacyjnych kierowanych do organów administracji państwowej (urzędu skarbowego, Głównego Urzędu Statystycznego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych). Dane objęte treścią wpisu zostaną przesłane z pośrednictwem systemu teleinformatycznego do Centralnego Rejestru Podmiotów - Krajowej Ewidencji Podatników i krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, stanowiąc podstawę do nadania NIP oraz numeru REGON. Dodatkowo, dane objęte treścią wpisu zostają przekazane do ministra właściwego do spraw informatyzacji w celu dokonania wpisu adresu do doręczeń elektronicznych do bazy adresów elektronicznych lub dokonania aktualizacji danych.

Obowiązek dokonania samodzielnego zgłoszenia obciąża spółkę komandytową jedynie w zakresie danych nieobjętych treścią wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Podmiot ten powinien podać dane uzupełniające w zakresie wskazanym we właściwym formularzu identyfikacyjnym i zgłosić je jednemu organowi administracji publicznej- właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Powinno to nastąpić w terminie 21 dni od wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego (art. 42 ust. 6a ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej; art. 5 ust. 2c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników).

Zakresem danych uzupełniających objęte są w przypadku:

a) urzędu skarbowego - skrócona firma, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej, dane kontaktowe, w przypadku osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące poszczególnych wspólników, w tym ich identyfikatory podatkowe (art. 5 ust. 2b pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników;

b) Głównego Urzędu Statystycznego- przewidywana liczba pracujących, forma własności na podstawie procentowego udziału własności w ogólnej wartości kapitału, powierzchnia ogólna gospodarstw rolnych i użytków rolnych, oraz dane kontaktowe: numer telefonu i faksu, adres poczty elektronicznej oraz strony internetowej, o ile podmiot takie posiada (art. 42 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej);

c) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - nazwa skrócona płatnika, data powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, wykaz rachunków bankowych, adres do korespondencji, adres prowadzenia działalności, w przypadku osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące poszczególnych wspólników, w tym ich NIP (art. 43 ust. 5b pkt 2 ustawy z dnia 15 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych).