Przybysz Piotr, Szacowanie przez biegłego skarbowego wartości zajętej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego

Szacowanie przez biegłego skarbowego wartości zajętej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego

Ustawa wprowadza zasadę szacowania wartości zajętej ruchomości lub prawa majątkowego przez biegłego skarbowego (art. 67b u.p.e.a.). Przepisy szczególne wprowadzają wyjątki od tej zasady.

Biegły skarbowy dokonuje oszacowania wartości zajętych ruchomości lub praw majątkowych na wniosek organu egzekucyjnego.

Biegły skarbowy jest osobą wpisaną na listę biegłych skarbowych prowadzoną przez izbę skarbową, posiadającą wiedzę specjalną niezbędną do określenia wartości zajmowanych rzeczy ruchomych lub praw majątkowych (zob. art. 67c u.p.e.a.).

Zgodnie z art. 67b u.p.e.a. szacowanie wartości zajętej ruchomości lub prawa majątkowego jest dokonywane przez biegłego skarbowego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Przykładem przepisu szczególnego są art. 96h § 1 u.p.e.a. i art. 99 § 1 u.p.e.a., stwierdzające, że w przypadku egzekucji z ruchomości oraz zajęcia autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz praw własności przemysłowej poprzez wpisanie ich do protokołu zajęcia wartość szacunkowa zajmowanych rzeczy lub praw jest określana przez poborcę skarbowego.

Zobowiązany może zakwestionować oszacowanie dokonane przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny wnosząc do organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia odpowiednio odpisu protokołu zajęcia ruchomości lub odpisu protokołu uzupełniającego skargę na oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego (art. 99 § 2 u.p.e.a.).