Wiśniewski Paweł, Stosowanie środków przymusu w postępowaniu o złożenie wykazu majątku przed komornikiem

Wezwanie dłużnika przez komornika do złożenia wyjaśnień

Niestawiennictwo dłużnika jest usprawiedliwione, gdy spowodowane jest przykładowo:

– nadzwyczajnym wydarzeniem, np. wypadkiem drogowym, katastrofą kolejową, śnieżycą,

– inną przeszkodą, której nie można przezwyciężyć, np. chorobą.

Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby wymaga przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez lekarza sądowego (art. 214¹ § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

Na postanowienie służy skarga do sądu rejonowego (art. 767 k.p.c.).

Warunkiem zastosowania środka przymusu jest pouczenie dłużnika o możliwości jego zastosowania w skierowanym przez komornika wezwaniu do złożenia wykazu majątku (art. 916 § 1 zdanie drugie k.p.c. stosowany na zasadzie analogii.

Wysokość orzeczonej grzywny nie może przekraczać kwoty 3.000 zł (art. 163 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).