Bartosiewicz Adam, Stałe miejsce prowadzenia działalności przy świadczeniu usług

Stałe miejsce prowadzenia działalności przy świadczeniu usług

Procedura ma na celu przedstawienie przesłanek i okoliczności, które pozwalają na uznanie struktury posiadanej przez podatnika w innym państwie niż państwo siedziby za „stałe miejsce prowadzenia działalności” dla potrzeb świadczonych przez tę strukturę usług.

Dla niektórych usług - o miejscu ich opodatkowania - decyduje siedziba usługodawcy bądź stałe miejsce prowadzenia działalności (SMPD). Stąd też może powstać konieczność ustalenia, czy struktura, za pomocą których podmiot świadczy usługi, jest stałym miejscem prowadzenia działalności.

Pierwsza z przesłanek, jaka pozwala na uznanie danej struktury za stałe miejsce prowadzenia działalności, to wystarczająca stałość tej struktury.

Sformułowanie tej przesłanki nastąpiło w orzecznictwie TSUE. W wyroku w sprawie C-190/95 ARO Lease wypowiedziano pogląd o tym, że dana struktura (dla uznania jej za stałe miejsce prowadzenia działalności) powinna mieć wystarczający stopień stałości. W sprawie C-73/06 Planzer Luxembourg Sàrl v. Bundeszentralamt für Steuern TSUE stwierdził, że „owa minimalna trwałość oznacza zatem wystarczający stopień trwałości oraz strukturę, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić świadczenie danych usług w sposób niezależny”.

Owa wystarczająca trwałość powinna być oceniana każdorazowo przez pryzmat konkretnego przypadku - świadczeniu danych usług. Inny stopień trwałości będzie wystarczający np. przy świadczeniu usług transportowych, inny przy prowadzeniu działalności konsultingowej.