Przybysz Piotr, Sprzeciw przysługujący właścicielowi rzeczy lub posiadaczowi prawa majątkowego w sytuacji, gdy organ egzekucyjny jest równocześnie wierzycielem

Sprzeciw przysługujący właścicielowi rzeczy lub posiadaczowi prawa majątkowego obciążonego zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową w sytuacji, gdy organ egzekucyjny jest równocześnie wierzycielem

Prowadzenie egzekucji z prawa własności rzeczy lub innego prawa majątkowego obciążonego zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową zabezpieczającymi należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie jest dopuszczalne także w sytuacji, gdy prawo własności tej rzeczy lub innego prawa majątkowego zostało przeniesione na inny podmiot. Podstawą do prowadzenia egzekucji wobec nowego właściciela jest kolejny tytuł wykonawczy, jeżeli egzekucja ma być prowadzona z przedmiotu hipoteki przymusowej (zob. Wystawienie kolejnego tytułu wykonawczego). Egzekucja z prawa własności rzeczy lub innego prawa majątkowego obciążonego zastawem skarbowym jest prowadzona na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego na zobowiązanego (art. 27i § 1 u.p.e.a.).

Podmiotowi będącemu w dniu zajęcia właścicielem rzeczy lub posiadaczem prawa majątkowego, które jest obciążone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową, przysługuje prawo sprzeciwu.

Sprzeciw jest wnoszony na podstawie art. 27j u.p.e.a. Do sprzeciwu ponadto stosuje się odpowiednio art. 27f (z wyłączeniem art. 27f § 1 zdanie pierwsze i drugie oraz § 4) oraz art. 27h u.p.e.a.

Nie jest jasne, czy zamiarem ustawodawcy było przyznanie małżonkowi właściciela rzeczy lub posiadaczem prawa majątkowego, które jest obciążone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową, prawa do wniesienia sprzeciwu w sprawie odpowiedzialności majątkiem wspólnym. Uzasadniony wydaje się pogląd, że odesłanie do odpowiednio stosowanych przepisów o sprzeciwie małżonka ma na celu wyłącznie uzupełnienie luk w regulacji dotyczącej instytucji sprzeciwu aktualnego właściciela rzeczy lub posiadacza prawa majątkowego. Nie ma ono natomiast na celu wykreowania prawa małżonka podmiotu niebędącego zobowiązanym do wniesienia sprzeciwu w sprawie odpowiedzialności majątkiem wspólnym.

Ustawa nie wskazuje na obowiązek zawarcia w tytule wykonawczym pouczenia aktualnego właściciela rzeczy lub posiadacza prawa majątkowego obciążonego zastawem skarbowym o prawie wniesienia sprzeciwu. Obowiązek zawarcia w kolejnym tytule wykonawczym pouczenia niebędącego zobowiązanym właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej o prawie do wniesienia sprzeciwu można natomiast wywodzić z wynikającego z art. 26ca § 2 w związku z art. 27 § 1 pkt 9-9a u.p.e.a. obowiązku zawarcia w kolejnym tytule wykonawczym pouczeń zobowiązanego oraz małżonka zobowiązanego o przysługujących im uprawnieniach.

Sprzeciw stanowi środek obrony aktualnego właściciela rzeczy lub posiadacza prawa majątkowego przed prowadzeniem egzekucji administracyjnej z prawa własności lub innego prawa majątkowego. Podstawą sprzeciwu jest ograniczenie, wyłączenie lub ustanie odpowiedzialności rzeczą lub prawem majątkowym (art. 27j u.p.e.a.).

Sprzeciw jest wnoszony do organu egzekucyjnego będącego równocześnie wierzycielem. Może być wniesiony tylko jeden raz w toku postępowania egzekucyjnego.

Sprzeciw może być wniesiony nie tylko w początkowej fazie egzekucji, ale również w toku całego postępowania egzekucyjnego, z zastrzeżeniem, że sprzeciw w przypadku egzekucji z nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego może być wniesiony nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia małżonkowi zobowiązanego wezwania do zapłaty pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania wartości nieruchomości zgodnie z art. 110c § 2a (art. 27f § 2 u.p.e.a.).

Aktualny właściciel rzeczy lub prawa majątkowego, które jest obciążone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową, wnosi sprzeciw do organu egzekucyjnego będącego równocześnie wierzycielem. Sprzeciw musi określać istotę i zakres żądania oraz dowody uzasadniające to żądanie (art. 27f § 1 u.p.e.a.). Podstawą sprzeciwu jest ograniczenie, wyłączenie lub ustanie odpowiedzialności rzeczą lub prawem majątkowym.

Wobec braku w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji unormowań dotyczących formy sprzeciwu należy przyjąć, że sprzeciw może być wniesiony w sposób określony w art. 63 k.p.a. stosowanym odpowiednio na mocy art. 18 u.p.e.a.

Sprzeciw aktualnego właściciela rzeczy lub prawa majątkowego, które jest obciążone zastawem skarbowym lub hipoteką przymusową, jest wnoszony do organu egzekucyjnego będącego równocześnie wierzycielem (art. 27f § 3 u.p.e.a. w zw. z art. 27j u.p.e.a.).