Milczarek Kamila, Sprostowanie świadectwa pracy przez pracodawcę

Sprostowanie świadectwa pracy przez pracodawcę

Świadectwo pracy jest dokumentem wydawanym pracownikowi przez pracodawcę w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, stwierdzającym okoliczności dotyczące zakończonego zatrudnienia, które to okoliczności mają lub mogą mieć znaczenie przy ustaleniu prawa do świadczeń albo ich wymiaru w przyszłym stosunku pracy, a także uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Jego terminowe i prawidłowe wydanie jest obowiązkiem pracodawcy i nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z przedsiębiorcą.

Przepisy wyraźnie wskazują, jakie dane obowiązkowo powinny się znaleźć w świadectwie pracy, a jakie można zamieścić na żądanie pracownika. Zgodnie z art. 97 k.p. w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

art. 97 § 2 k.p.

Szczegółową treść świadectwa pracy, sposób i tryb jego wydawania, prostowania i uzupełniania określa rozporządzenie MRPiPS z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1289 ze zm.)- dalej r.ś.p. Zawiera ono również pomocniczy wzór świadectwa pracy. Z uwagi na fakt, że jest to pomocniczy wzór, pracodawca nie musi z niego korzystać. Może używać wzoru opracowanego przez siebie, jednak zawierającego wszystkie postanowienia określone przepisami r.ś.p.

art. 97 § 4 k.p., § 1 rozporządzenia MRPiPS z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1289 ze zm.)

Uwaga! Ryzyko: Niewydanie pracownikowi w terminie lub wydanie niewłaściwego świadectwa pracy może spowodować po jego stronie szkodę. W takim przypadku pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę w formie odszkodowania. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż 6 tygodni. Sposób jego obliczenia reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań. Warto podkreślić, że odszkodowanie przysługuje pracownikowi tylko wówczas, gdy nie mógł uzyskać z tego powodu nowej pracy pomimo podejmowanych w tym kierunku starań, co sam powinien udowodnić (zob. wyrok SN z dnia 10 listopada 1978 r., I PRN 107/78, PiZS 1980, nr 5). Pracownik może ponadto na podstawie art. 471 k.c. w zw. z art. 300 k.p. dochodzić od pracodawcy naprawienia szkody wyrządzonej niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy (art. 99 § 1 i 2 k.p.) innej niż utrata zarobków w związku z pozostawaniem bez pracy (por. wyrok SN z dnia 13 października 2004 r., II PK 36/04). Szkoda spowodowana wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy nie musi bowiem wynikać jedynie z braku możności znalezienia przez pracownika pracy. Może polegać także np. na odmowie przyznania mu świadczeń z zabezpieczenia społecznego. Może również dojść do sytuacji, w której niewłaściwie wydane świadectwo pracy spowoduje wypłacenie pracownikowi nienależnego świadczenia z ubezpieczenia społecznego i wówczas zobowiązanym do naprawienia szkody będzie pracodawca, który wydał niewłaściwej treści świadectwo pracy, a nie pracownik, który otrzymał nienależne świadczenie ubezpieczeniowe (por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 21 września 2000 r., III Aua 499/00).

art. 99 k.p., art. 471 k.c., wyrok SN z dnia 13 października 2004 r. (II PK 36/04), wyrok SA w Białymstoku z dnia 21 września 2000 r. (III Aua 499/00)

Może wystąpić sytuacja, w której pracodawca sam zauważył nieprawidłowości w świadectwie pracy. Przepisy prawa pracy nie regulują, w jaki sposób powinien on wówczas postąpić. Jednak wydanie świadectwa pracy zawierającego błędne informacje i niedokładności narusza zasadę rzetelnego i pełnego podawania w świadectwie pracy informacji wymaganych przez prawo.

W tej sytuacji pracodawca, który zauważy swój błąd w wydanym świadectwie pracy, powinien wydać nowe świadectwo pracy z faktyczną datą jego wystawienia. Istotne, że w tej sytuacji sprostowanie może zostać przygotowane nawet bez wniosku pracownika o sprostowanie świadectwa pracy.

W tym przypadku pracodawca powinien poinformować pracownika o zauważonych błędach, przygotować nowe świadectwo pracy korygujące zauważony błąd i przekazać pracownikowi poprawione świadectwo pracy.

Ważne

Nowe świadectwo pracy nie powinno zawierać adnotacji typu „sprostowanie” lub „korekta”, gdyż przepisy prawa przewidują możliwość wydania jedynie dwóch dokumentów dotyczących zakończenia stosunku pracy, tj.: świadectwa pracy i odpisu świadectwa pracy.