Stefański Ryszard A., Sporządzenie aktu oskarżenia przez prokuratora

Sporządzenie aktu oskarżenia przez prokuratora

Po zakończeniu postępowania przygotowawczego prokurator jest zobowiązany podjąć decyzję merytoryczną kończącą postępowanie przygotowawcze. Może to być:

1) akt oskarżenia,

2) wniosek o skazanie na posiedzeniu,

3) wniosek o warunkowe umorzenie postępowania

4) wniosek do sądu o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności i zastosowanie środków zabezpieczających,

5) postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego.

Prokurator jest obowiązany sporządzić akt oskarżenia i wnieść go do sądu w terminie 14 dni od zamknięcia śledztwa, a w sprawie, w której podejrzany jest tymczasowo aresztowany w terminie 7 dni. Ponadto w sprawie, w której podejrzany jest tymczasowo aresztowany, akt oskarżenia należy wnieść nie później niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego terminu stosowania tego środka (art. 331 § 1 i 3 k.p.k.).

W akcie oskarżenia mają być zawarte te elementy, które pozwolą sądowi wszcząć postępowanie przeciwko określonej osobie o konkretne przestępstwo, ustalić swoją właściwość rzeczową i miejscową oraz ocenić, czy sprawa dojrzała do rozprawy, a także zorientować się, jakie dowody mają być przeprowadzone.

Tym samym akt oskarżenia powinien zawierać:

1) imię i nazwisko oskarżonego, inne dane o jego osobie, dane o zastosowaniu środka zapobiegawczego oraz zabezpieczenia majątkowego (art. 332 § 1 pkt 1 k.p.k.),

2) konkluzję - dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza wysokości powstałej szkody (art. 332 § 1 pkt 2 k.p.k.),

3) wskazanie, że czyn został popełniony w warunkach wymienionych w art. 64, 64a lub art. 65 k.k. albo art. 37 § 1 k.k.s. (art. 332 § 1 pkt 3 k.p.k.),

4) kwalifikację prawną czynu - wskazanie przepisów ustawy karnej, pod które zarzucany czyn podpada (art. 332 § 1 pkt 4 k.p.k.),

5) wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 332 § 1 pkt 5 k.p.k.),

W akcie oskarżenia, oprócz tytułu i daty pisma oraz danych wymienionych w art. 119 § 1 i art. 332 § 1 i 2 k.p.k. należy:

1) w nagłówku podać imię i nazwisko osoby objętej oskarżeniem, ze wskazaniem kwalifikacji prawnej zarzucanego jej czynu, z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 11 i art. 12 k.k.,

2) w razie objęcia oskarżeniem kilku osób, wymienić w kolejności sprawców, podżegaczy, pomocników i inne osoby, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, zamieszczając po danych o osobie każdego z nich stawiane im zarzuty w zasadzie w porządku chronologicznym, z tym jednak ażeby czyny zagrożone oczywiście surowszymi karami poprzedzały inne zarzuty,

3) w przypadku sporządzenia osobnych konkluzji w odniesieniu do poszczególnych oskarżonych wymienić w każdej z nich imiona i nazwiska wszystkich współsprawców objętych aktem oskarżenia; jeżeli jednak przeciwko współsprawcy toczy się odrębne postępowanie, jego nazwiska nie zamieszcza się w konkluzji.

Do aktu oskarżenia dołącza się jego uzasadnienie, w którym przytacza się fakty i dowody, na których oskarżenie się opiera, a w miarę potrzeby wyjaśnia podstawę prawną oskarżenia i omawia okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swej obronie (art. 332 § 2 k.p.k.). Jeżeli postępowanie przygotowawcze zakończyło się w formie dochodzenia, akt oskarżenia może nie zawierać uzasadnienia (art. 332 § 3 k.p.k.)