Wiśniewski Paweł, Skierowanie stron do mediacji z urzędu

Skierowanie stron do mediacji z urzędu

Postanowienie niezaskarżalne.

Niezbędnymi elementami postanowienia są wyznaczenie osoby mediatora oraz czasu trwania mediacji.

Mediatorem może być osoba fizyczna, mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca z pełni praw publicznych (art. 183² § 1 k.p.c.). Zakaz bycia mediatorem dotyczy jedynie sędziów niebędących w stanie spoczynku (art. 183² § 2 k.p.c.).

W praktyce najczęściej wyznacza się mediatora z list mediatorów prowadzonych przez organizacje pozarządowe (art. 183² § 3 k.p.c.).

Natomiast w sprawach o rozwód lub separację, a także w sprawach rodzinnych i opiekuńczych, w których zawarcie ugody jest dopuszczalne, gdy strony nie uzgodniły osoby mediatora, sąd kieruje je do stałego mediatora posiadającego wiedzę teoretyczną, w szczególności posiadającego wykształcenie z zakresu psychologii, pedagogiki, socjologii lub prawa oraz umiejętności praktyczne w zakresie prowadzenia mediacji w sprawach rodzinnych (art. 436 § 4, art. 445² oraz art. 570² k.p.c.).

Wyznaczony czas trwania mediacji nie może być dłuższy niż trzy miesiące. W trakcie mediacji termin na jej przeprowadzenie może być przedłużony na zgodny wniosek stron lub z innych ważnych powodów, jeżeli będzie to sprzyjać ugodowemu załatwieniu sprawy. Mając na względzie, że o przebiegu mediacji powinna decydować przede wszystkim zgodna wola stron, uznać należy, iż czas trwania mediacji może być przedłużany wielokrotnie, a łączny czas trwania mediacji nie jest w żaden sposób ograniczony.

W sprawie o rozwód, strony nie mogą zawrzeć ugody przed mediatorem co do rozwiązania związku małżeńskiego. Przedmiotem mediacji może być jednak pojednanie małżonków (art. 436 § 2 k.p.c.).

Patrz również Skierowanie stron do mediacji w sprawach o rozwód i separację.

Niedopuszczalne jest kierowanie sprawy do mediacji przykładowo:

– w sprawach cywilnych o prawa, które nie mogą być przedmiotem ugody, a więc w sprawach o roszczenia ze stosunków z zakresu ubezpieczeń społecznych (por. art. 477¹² k.p.c.), w sprawach z zakresu prawa osobowego (art. 526–560 k.p.c.), w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku (art. 669–679 k.p.c.);

– gdy w toku tego postępowania skierowano już wcześniej strony do mediacji (art. 183⁸ § 2 k.p.c.);

– gdy sprawa rozpoznawana jest w postępowaniu upominawczym bądź nakazowym (art. 183⁸ § 4 k.p.c.);

– gdy postępowanie jest zawieszone (art. 179 § 3 k.p.c.).

Patrz również Doręczanie pism sądowych.