Stefański Ryszard A., Rozstrzyganie co do dowodów rzeczowych w przypadku umorzenia postępowania przygotowawczego

Rozstrzyganie co do dowodów rzeczowych w przypadku umorzenia postępowania przygotowawczego

Z wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego łączą się określone decyzje i czynności, zmierzające do rozstrzygnięcia kwestii, które muszą być załatwione ze względu na zakończenie postępowania. Prokurator, wydając lub zatwierdzając postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego, rozstrzyga o dowodach rzeczowych.

Organ postępowania przygotowawczego po przeprowadzeniu śledztwa lub dochodzenia dokonuje oceny zebranego materiału dowodowego, kierując się zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.) i zasadą domniemania niewinności (art. 5 § 1 k.p.k.) oraz nakazem rozstrzygania na korzyść podejrzanego niedających się usunąć wątpliwości (art. 5 § 2 k.p.k.). W wypadku gdy popełnienie przestępstwa przez określonego podejrzanego nie zostało w wystarczającym stopniu udowodnione, to mimo istnienia pewnych danych przemawiających za tym, że podejrzany mógł je popełnić, nie można wnieść aktu oskarżenia i tym samym przekazać sądowi do rozstrzygnięcia wątpliwości; nie pozwala na to brak podstawy faktycznej do kontynuowania procesu i zasada domniemania niewinności.

Organem uprawnionym do rozstrzygania co do dowodów rzeczowych jest wyłącznie prokurator; jest to jego kompetencja także wówczas, gdy postanowienie o umorzeniu wydała Policja lub inny organ uprawniony do prowadzenia postępowania przygotowawczego. Organy te nie mają takiego uprawnienia.