Wiśniewski Jarosław T., Rozpoznawanie spraw w postępowaniach cywilnych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19

Rozpoznawanie spraw w postępowaniach cywilnych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19

Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. z 2019 r. poz. 1239), stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze jednego województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, zaś stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze więcej niż jednego województwa ogłasza i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej.

W związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 (wywołującym chorobę COVID-19) w okresie od dnia 14 marca 2020 r. do dnia 20 marca 2020 r. na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego. Następnie w dniu 20 marca 2020 r. ogłoszono stan epidemii, odwołany z dniem 16 maja 2022 r. Od dnia 16 maja 2022 r. na terytorium Polski obowiązuje na powrót stan zagrożenia epidemicznego (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 maja 2022 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego, Dz.U. 2022.1028).

W art. 15zzs² ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), inaczej niż w art. 15zzs¹ ustawy, nie zostało wskazane, w jakim okresie ma obowiązywać regulacja wynikająca z tego przepisu. Przyjąć zatem należy, że stosowanie tego przepisu jest ograniczone wyłącznie do okresu obowiązywania stanu epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a nie do momentu uchylenia przepisu. Po pierwsze, wynika to z celu samej ustawy. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), ustawa ta określa m.in. zasady i tryb zapobiegania oraz zwalczania zakażenia wirusem SARS-CoV-2 i rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej u ludzi, wywołanej tym wirusem, w tym zasady i tryb podejmowania działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu unieszkodliwienia źródeł zakażenia i przecięcia dróg szerzenia się tej choroby zakaźnej. Po drugie, gdyby intencją ustawodawcy było wprowadzenie stałej, a nie jedynie doraźnej, możliwości wydawania wyroków na posiedzeniach niejawnych w sprawach, w których postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w całości, to dokonałby odpowiedniej nowelizacji przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, tak jak uczynił to w odniesieniu do przepisów o egzekucji z nieruchomości przez dodanie art. 952¹ k.p.c. (zob. art. 2 ustawy z 14.05.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 875).