Wiśniewski Jarosław T., Rozpoznanie zarzutów na plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji

Rozpoznanie zarzutów na plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji

Sąd rozstrzyga o zarzutach postanowieniem wydanym na posiedzeniu niejawnym bądź na posiedzeniu jawnym, jeśli zachodziła potrzeba wysłuchania osób zainteresowanych na posiedzeniu (por. art. 766 k.p.c.).

Kognicja sądu rozpoznającego zarzuty przeciwko planowi podziału ogranicza się do rozpoznania zarzutów formalnych, z których wymienia się przykładowo:

– wadliwe dopuszczenie bądź niedopuszczenie wierzycieli do podziału,

– błędne ustalenie sumy podlegającej podziałowi,

– naruszenie zasady pierwszeństwa lub proporcjonalności przy zaspokajaniu należności,

– pominięcie w planie podziału części lub całej zgłoszonej wierzytelności.

Niedopuszczalne jest natomiast zgłaszanie zarzutów dotyczących:

– istnienia prawa objętego planem podziału (por. art. 1028 § 2 k.p.c.),

– istnienia oraz wysokości wierzytelności uwzględnionych przy podziale, jeżeli zostały należycie udokumentowane oraz prawidłowo zgłoszone do podziału (por. art. 804 k.p.c.).