Przybysz Piotr, Realizacja wniosku obcego państwa o udzielenie informacji

Realizacja wniosku obcego państwa o udzielenie informacji

Pomoc udzielana obcemu państwu może polegać na udzieleniu informacji na temat zobowiązanego, osoby odpowiedzialnej obok lub zamiast zobowiązanego, jak również informacji na temat osób, w których posiadaniu znajduje się mienie należące do zobowiązanego lub osoby odpowiedzialnej za zapłatę należności.

Przepisy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej mogą normować wyłącznie sposób postępowania polskich organów administracji publicznej, dlatego zawarta w ustawie regulacja dotycząca rozważanej problematyki nie może określać czynności organów obcego państwa. Należy jednak mieć na uwadze, że dyrektywa 2010/24/UE określa w jednolity sposób procedurę postępowania w sprawach udzielania pomocy, nie różnicując jej w zależności od tego, czy w sprawie chodzi o udzielenie pomocy obcemu państwu, czy o skorzystanie z pomocy obcego państwa.

Schemat procedury został opracowany przy założeniu, że w sprawach nieunormowanych w przepisach rozdziału 7 działu I u.p.e.a. stosuje się postanowienia dyrektywy 2010/24/UE.

Obce państwo może wnioskować o udzielenie informacji dotyczących:

1) zobowiązanego;

2) podmiotu zobowiązanego do uregulowania należności pieniężnych, jeżeli prawo obcego państwa przewiduje odpowiedzialność innych osób za obowiązki zobowiązanego;

3) podmiotów, w których posiadaniu znajduje się mienie należące do zobowiązanego lub do podmiotu zobowiązanego do uregulowania należności pieniężnych.

We wniosku o udzielenie informacji podaje się następujące dane:

1) nazwisko lub nazwę, adres i inne posiadane dane niezbędne do identyfikacji podmiotów, których wniosek dotyczy, oraz

2) rodzaj i kwoty należności pieniężnych, w związku z dochodzeniem których sporządza się wniosek.

Obce państwo przed wysłaniem wniosku o udzielenie informacji powinno sprawdzić, czy w konkretnym przypadku istnieje obowiązek udzielenia pomocy.

Wniosek o udzielenie informacji powinien być przekazany drogą elektroniczną (art. 66j § 1 u.p.e.a.).

Do wniosku o udzielenie pomocy dołącza się tłumaczenie tego wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów i pism na język polski. Organ wykonujący może uzgodnić z obcym państwem, że będą przekazywane tłumaczenia na inny język (art. 66h § 2 u.p.e.a.). Z ustawy nie wynika jednak obowiązek dołączenia jakichkolwiek dokumentów lub pism do wniosku o udzielenie informacji.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje funkcję organu wykonującego (art. 66b § 2 u.p.e.a.). Oznacza to, że obce państwo kieruje do niego wnioski o udzielenie pomocy.