Przybysz Piotr, Realizacja wniosku obcego państwa o powiadomienie

Realizacja wniosku obcego państwa o powiadomienie

Pomoc udzielana obcemu państwu przez Rzeczpospolitą Polską może polegać na powiadomieniu podmiotu, który zgodnie z prawem obcego państwa powinien być powiadomiony o czynnościach i orzeczeniach administracyjnych i sądowych, które zostały podjęte w tym państwie i które odnoszą się do należności pieniężnych przysługujących od tego podmiotu lub do dochodzenia takiej należności (art. 66s § 1 u.p.e.a.). Pomoc tego rodzaju powinna być udzielana wyjątkowo - jeżeli właściwy organ zainteresowanego państwa nie może dokonać powiadomienia zgodnie z przepisami regulującymi powiadomienie o odnośnym dokumencie we wnioskującym państwie członkowskim, lub gdy takie powiadomienie spowodowałoby nieproporcjonalne trudności (art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1). W pierwszej kolejności należy zatem wykorzystać sposoby powiadomienia przewidziane w danym państwie wnioskującym o udzielenie pomocy. Właściwy organ wnioskującego państwa może powiadomić o wszelkich dokumentach bezpośrednio listem poleconym lub drogą elektroniczną daną osobę przebywającą na terytorium innego państwa członkowskiego (art. 9 ust. 2 dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1).

Przepisy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej mogą normować wyłącznie sposób postępowania polskich organów administracji publicznej, dlatego zawarta w ustawie regulacja dotycząca rozważanej problematyki nie może określać czynności organów obcego państwa. Należy jednak mieć na uwadze, że dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1) określa w jednolity sposób procedurę postępowania w sprawach udzielania pomocy, nie różnicując jej w zależności od tego, czy w sprawie chodzi o udzielenie pomocy obcemu państwu, czy o skorzystanie z pomocy obcego państwa.

Schemat procedury został opracowany przy założeniu, że w sprawach nieunormowanych w przepisach rozdziału 7 działu I ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji stosuje się postanowienia dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U.UE.L.2010.84.1).

Organ wnioskujący obcego państwa kieruje wniosek o powiadomienie do polskiego organu wykonującego (ministra właściwego do spraw finansów publicznych).

Organem wnioskującym jest centralne biuro łącznikowe, biuro łącznikowe lub wydział łącznikowy państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego, wystawiający wniosek o udzielenie pomocy (art. 3 lit. b) dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń - Dz.U.UE.L.2010.84.1).

Komisja Europejska udostępnia państwom członkowskim UE wykaz organów wnioskujących w poszczególnych państwach członkowskich.

Wniosek o powiadomienie może dotyczyć podmiotu, który zgodnie z prawem wnioskującego państwa powinien być powiadomiony o czynnościach i orzeczeniach administracyjnych i sądowych, które zostały podjęte w tym państwie i które odnoszą się do należności pieniężnych przysługujących od tego podmiotu lub do dochodzenia takiej należności.

Zakres informacji podawanych we wniosku o powiadomienie został określony w art. 8 ust. 1 dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.U.UE.L.2010.84.1) w następujący sposób:

a) nazwa/nazwisko, adres i inne dane istotne do celów zidentyfikowania adresata;

b) cel powiadomienia i termin, w którym powiadomienie powinno zostać dokonane;

c) opis załączonego dokumentu oraz charakter i kwota odnośnej wierzytelności;

d) nazwa, adres i inne dane kontaktowe dotyczące:

(i) urzędu odpowiedzialnego w odniesieniu do załączonego dokumentu oraz, jeśli jest to inny urząd,

(ii) urzędu, w którym można uzyskać dalsze informacje dotyczące dokumentu będącego przedmiotem powiadomienia lub możliwości zaskarżenia obowiązku zapłaty.

Do wniosku o udzielenie pomocy dołącza się tłumaczenie tego wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów i pism na język urzędowy państwa przyjmującego wniosek. Organ wnioskujący może uzgodnić z polskim organem wykonującym, że będą przekazywane tłumaczenia na inny język (art. 66h § 2 u.p.e.a.).

Organem wykonującym w Rzeczypospolitej Polskiej jest minister właściwy do spraw finansów publicznych (art. 66b § 2 u.p.e.a.).