Ambroziewicz Maciej, Przydział środków ochrony indywidualnej

Przydział środków ochrony indywidualnej

Stosownie do postanowień art. 237⁶ § 1 k.p., pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.

Środki ochrony indywidualnej to urządzenia lub wyposażenie przeznaczone do noszenia bądź trzymania przez pracownika, w celu ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń, które mogą mieć wpływ na jego zdrowie lub bezpieczeństwo podczas pracy. Do środków ochrony indywidualnej zalicza się również:

– zespoły składające się z kilku urządzeń lub rodzajów wyposażenia, które zostały ze sobą połączone w celu ochrony człowieka przed jednym lub wieloma jednocześnie występującymi zagrożeniami;

– urządzenia lub wyposażenie ochronne, połączone z nieochronnym środkiem wyposażenia indywidualnego noszonym lub też trzymanym przez osobę, w celu wykonania określonych czynności;

– wymienne składniki środków ochrony indywidualnej, które są istotne dla ich właściwego funkcjonowania, używane wyłącznie do takich środków.

Zgodnie z art. 237⁶ § 3 k.p., pracodawca powinien dostarczać pracownikom tylko takie środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w obowiązujących przepisach. Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej zostały określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, z późn. zm.).

Ocena ryzyka zawodowego jest zgodnie z wymaganiami prawa jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy, wynikającym z art. 226 k.p. W ocenie tej, uwzględnia się wszystkie czynniki środowiska pracy oraz sposoby wykonywania prac, jakie mogą stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz sposoby wykonywania takich prac. Podstawowym celem oceny ryzyka zawodowego jest zapewnienie poprawy warunków pracy i ochrony życia i zdrowia pracujących. Od sposobu przeprowadzenia tej oceny zależy w dużej mierze skuteczność funkcjonującego w organizacji systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

W wyniku przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego, pracodawca powinien zaplanować i podjąć niezbędne działania korygujące i/lub zapobiegawcze, mające na celu eliminację lub ograniczenie tego ryzyka. Jednym z najczęściej stosowanych działań jest właśnie decyzja o zastosowaniu środków ochrony indywidualnej. Środki te powinny być stosowane w sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy.

Środki te mają na celu zabezpieczenie przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Mogą to być zarówno urządzenia, jak i wyposażenie, przeznaczone do noszenia bądź trzymania przez pracownika w celu ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń, które mogą mieć wpływ na jego zdrowie lub bezpieczeństwo podczas pracy. Do środków ochrony indywidualnej zalicza się również:

– zespoły składające się z kilku urządzeń lub rodzajów wyposażenia, które zostały ze sobą połączone w celu ochrony człowieka przed jednym lub wieloma jednocześnie występującymi zagrożeniami;

– urządzenia lub wyposażenie ochronne, połączone z nieochronnym środkiem wyposażenia indywidualnego noszonym lub też trzymanym przez osobę, w celu wykonania określonych czynności;

– wymienne składniki środków ochrony indywidualnej, które są istotne dla ich właściwego funkcjonowania, używane wyłącznie do takich środków.

W myśl art. 237⁸ § 1 k.p., obowiązek ustalenia rodzajów środków ochrony indywidualnej, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne z uwagi na konieczność zabezpieczenia pracowników przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy, spoczywa na pracodawcy. Regulacje dotyczące przydziału środków ochrony indywidualnej powinny być określone w formie pisemnej, powinny określać rodzaje środków, jakie przysługują na poszczególnych stanowiskach pracy oraz ewentualne zasady ich prania i konserwacji.

Zgodnie z art. 104¹ § 1 pkt 1 k.p., takie regulacje powinny znajdować się w zakładowym regulaminie pracy. Jeżeli jednak pracodawca - nie ma obowiązku wprowadzania regulaminu pracy, może to uczynić na przykład poprzez odrębne określenie takich zasad (np. poprzez wprowadzenie ich zarządzeniem dyrektora/prezesa).