Bełczącki Robert Marek, Przedstawienie zażalenia Sądowi Najwyższemu

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2012 r.
Autorzy:

Przedstawienie zażalenia Sądowi Najwyższemu

Przedstawienie zażalenia Sądowi Najwyższemu

Przedstawienie zażalenia Sądowi Najwyższemu

W postępowaniu międzyinstancyjnym przed sądem drugiej instancji nie zawiadamia się skarżącego o uznaniu dopuszczalności wniesionego zażalenia do Sądu Najwyższego, o braku podstaw do uchylenia zaskarżonego orzeczenia przez sąd drugiej instancji stosownie do art. 395 § 2 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. ani o nadaniu zażaleniu dalszego biegu. Przewodniczący powinien natomiast zarządzić doręczenie odpisu zażalenia stronie przeciwnej, zadbać o uzyskanie dowodu doręczenia i jego załączenie do akt sprawy, a następnie niezwłocznie wydać zarządzenie nakazujące przedstawienie akt sprawy Sądowi Najwyższemu. Nie musi natomiast oczekiwać na wniesienie przez stronę przeciwną odpowiedzi na zażalenie, bowiem stosownie do art. 395 § 1 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. odpowiedź taką wnosi się wprost do Sądu Najwyższego w terminie tygodniowym od dnia doręczenia odpisu zażalenia.

Przedstawienie zażalenia Sądowi Najwyższemu strona przeciwna względem wnoszącej zażalenie strona przeciwna względem wnoszącej zażalenie wniesienie odpowiedzi na zażalenie do Sądu Najwyższego zaniechanie wniesienia odpowiedzi na zażalenie do Sądu Najwyższego doręczenie odpisu zażalenia możliwe kroki sąd drugiej instancji przewodniczący sąd drugiej instancji przewodniczący dołączenie do akt sprawy dowodu doręczenia odpisu zażalenia zarządzenie nakazujące przekazanie akt sprawy Sądowi Najwyższemu przyjęcie, że brak jest podstaw do uchylenia przez sąd drugiej instancji orzeczenia zaskarżonego zażaleniem zarządzenie nakazujące doręczenie odpisu zażalenia stronie przeciwnej

Krok: przyjęcie, że brak jest podstaw do uchylenia przez sąd drugiej instancji orzeczenia zaskarżonego zażaleniem

Przyjęcie, że brak jest przewidzianych w art. 395 § 2 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. podstaw do uchylenia zaskarżonego orzeczenia, pozwala na skierowanie zażalenia do rozpoznania przez Sąd Najwyższy.

Krok: zarządzenie nakazujące doręczenie odpisu zażalenia stronie przeciwnej

W tym celu przewodniczący zarządza doręczenie odpisu zażalenia stronie przeciwnej względem tej, która wniosła zażalenie.

Odpis zażalenia doręcza się także interwenientowi ubocznemu występującemu po stronie przeciwnej. Tylko wtedy, gdy interwenient uboczny przystępuje do sprawy przez wniesienie zażalenia, odpis jego zażalenia doręcza się także stronie, do której interwenient przystąpił.

Jeśli obie strony wnoszą zażalenie, każdej z nich (ewentualnie także interwenientowi ubocznemu) należy doręczyć odpis zażalenia przeciwnika.

W przypadku współuczestnictwa procesowego odpisu zażalenia wniesionego przez jednego ze współuczestników nie doręcza się pozostałym współuczestnikom występującym po tej samej stronie procesu.

Ze względu na samodzielny status prokuratora występującego w procesie doręcza się mu odpis każdego wniesionego zażalenia.

Oczywiście doręczanie odpisu zażalenia jest zbędne, jeśli sąd korzysta z kompetencji przewidzianej w art. 395 § 2 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 23 czerwca 2010 r., II CZ 100/09, LEX nr 1026627).