Kosiorek Aleksandra, Prowadzenie postępowania dyscyplinarnego względem diagnosty laboratoryjnego
Prowadzenie postępowania dyscyplinarnego względem diagnosty laboratoryjnego
Prowadzenie postępowania dyscyplinarnego względem diagnosty laboratoryjnego
Prowadzenie postępowania dyscyplinarnego względem diagnosty laboratoryjnego
Zgodnie z art. 56 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o diagnostyce laboratoryjnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 866) - dalej u.d.l., diagności laboratoryjni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie czynności diagnostyki laboratoryjnej oraz za czyny sprzeczne z zasadami etyki zawodowej lub przepisami dotyczącymi wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej. Niniejsza procedura w szczegółowy sposób prezentuje poszczególne czynności podejmowane w ramach postępowania dyscyplinarnego prowadzonego w stosunku do diagnosty.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: uzyskanie informacji o przewinieniu
Zgodnie z § 17 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 24 września 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania dyscyplinarnego w stosunku do diagnostów laboratoryjnych (Dz. U. Nr 226, poz. 2295) - dalej r.z.p.d., Rzecznik Dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające, jeżeli uzyskał wiarygodną informację o przewinieniu z zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej diagnostów laboratoryjnych.
Krok: czy zachodzą okoliczności wyłączające ściganie?
Rzecznik Dyscyplinarny przed wszczęciem postępowania wyjaśniającego bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności wyłączające ściganie, do których należy zaliczyć sytuacje, w których:
1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia,
2) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia przewinienia dyscyplinarnego,
3) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma,
4) ustawa stanowi, że sprawca nie podlega karze,
5) obwiniony zmarł,
6) nastąpiło przedawnienie karalności,
7) postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się,
8) sprawca nie podlega orzecznictwu polskich sądów,
9) brak skargi uprawnionego oskarżyciela,
10) brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że ustawa stanowi inaczej,
11) zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie.