Kamiński Ireneusz Cezary, Priorytetowe rozpoznanie skargi (pierwszeństwo skargi)

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2014 r.
Autor:

Priorytetowe rozpoznanie skargi (pierwszeństwo skargi)

Priorytetowe rozpoznanie skargi (pierwszeństwo skargi)

Priorytetowe rozpoznanie skargi (pierwszeństwo skargi)

Począwszy od czerwca 2009 r. skargi napływające do ETPC nie są rozpoznawane w porządku chronologicznym, lecz z uwzględnieniem ich przedmiotu i charakteru. Sprawy (skargi) są podzielone na kilka kategorii, które decydują o kolejności rozpoznania. Izba lub prezes izby mogą jednak odstąpić od tych reguł w indywidualnych przypadkach.

Priorytetowe rozpoznanie skargi (pierwszeństwo skargi) skarżący skarżący wniosek o szybsze (priorytetowe) rozpoznanie skargi otrzymanie decyzji o szybszym (priorytetowym) rozpoznaniu skargi potrzeba odstąpienia od zwykłej kolejności rozpoznania skargi izba lub prezes izby izba lub prezes izby otrzymanie wniosku o szybsze (priorytetowe) rozpoznanie skargi decyzja o szybszym (priorytetowym) rozpoznaniu skargi i zawiadomienie o niej dostrzeżenie, że skarga ujawnia indywidualne okoliczności uprawniające do szybszego rozpoznania- działanie z urzędu możliwa reakcja brak odpowiedzi na wniosek o szybsze (priorytetowym) rozpoznaniu skargi

Krok: dostrzeżenie, że skarga ujawnia indywidualne okoliczności uprawniające do szybszego rozpoznania- działanie z urzędu

Do czerwca 2009 r. skargi napływające do ETPC były zasadniczo rozpoznawane w porządku chronologicznym. Obecnie dzieje się to z uwzględnieniem ich przedmiotu i charakteru. Sprawy (skargi) są podzielone na siedem kategorii, które decydują o kolejności rozpoznania.

Kategoria I to skargi pilne, ujawniające zwłaszcza zagrożenia dla życia jednostki lub innych interesów związanych z życiem rodzinnym lub prywatnym. Kategoria II obejmuje skargi mające wpływ na skuteczność systemu EKPC (nowe zagadnienia o systemowym charakterze) lub krajowego (skargi pilotażowe) lub podnoszące kwestie o ogólnym znaczeniu.

Do kategorii III zostały zaliczone skargi dotyczące prawa do życia (art. 2 EKPC), zakazu tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (art. 3 EKPC), zakazu niewolnictwa lub pracy przymusowej (art. 4 EKPC) oraz wolności i bezpieczeństwa osobistego (art. 5 EKPC), nawet gdy mają charakter powtarzalny (dotyczą naruszeń podobnych do stwierdzonych już przez ETPC).

Kategoria IV to skargi dotyczące pozostałych przepisów EKPC, gdy stawiane w nich zarzuty wydają się prima facie uzasadnione.

Do kategorii V należą skargi o powtarzalnym charakterze.

Wreszcie kategoria VI obejmuje skargi ujawniające wątpliwości co do ich dopuszczalności, a kategoria VII - skargi w oczywisty sposób niedopuszczalne.

W indywidualnych przypadkach izba lub prezes izby mogą odstąpić od kolejności rozpoznania skargi wynikającej z zakwalifikowania jej do odpowiedniej kategorii.

Krok: potrzeba odstąpienia od zwykłej kolejności rozpoznania skargi

Skarżący uważa, że ze względu na indywidualne okoliczności istnieje potrzeba szybszego (priorytetowego) rozpoznania skargi.