Ambroziewicz Maciej, Prawo pracownika powstrzymania się od pracy niebezpiecznej ze względu na zagrożenie zewnętrzne
Prawo pracownika powstrzymania się od pracy niebezpiecznej ze względu na zagrożenie zewnętrzne
Prawo pracownika powstrzymania się od pracy niebezpiecznej ze względu na zagrożenie zewnętrzne
Prawo pracownika powstrzymania się od pracy niebezpiecznej ze względu na zagrożenie zewnętrzne
Przepisy art. 210 § 1 k.p., przyznają pracownikom jedno z najistotniejszych uprawnień w sferze bhp - prawo do powstrzymania się od wykonywanej pracy niebezpiecznej. Pracownik może z niego skorzystać wtedy, gdy na jego stanowisku pracy wystąpi zagrożenie dla życia lub zdrowia tego pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom. Powyższe uprawnienie, zgodnie z art. 210 § 5 k.p., nie przysługuje jednak osobom, których obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia.
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: stwierdzenie bezpośredniego zagrożenia
Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia bezpośredniego zagrożenia dla życia i zdrowia pracownika jako przesłanki wykonania analizowanego prawa. Ocena charakteru zagrożenia będzie więc należała do pracownika, a w razie sporu - do sądu pracy.
Krok: powstrzymanie się od wykonywania pracy
Stosownie do postanowień art. 210 § 1 k.p., jeżeli warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 24.05.2011 r., II SA/Op 18/11, LEX 896151).
W przytoczonym powyżej przepisie chodzi o zagrożenie bezpośrednie dla życia i zdrowia pracownika, co automatycznie wyklucza zastosowanie tej normy w przypadku zagrożenia wyłącznie mienia pracownika. Nie może to być zagrożenie wyłącznie potencjalne ani takie, które mogłoby jedynie pośrednio szkodzić jego zdrowiu. Należy zatem przyjąć, że musi to być zagrożenie realne i obiektywnie sprawdzalne. W razie ewentualnego sporu, czy pracownik miał prawo do zaprzestania pracy, wykazanie zgodności z prawem swego zachowania - ciąży na pracowniku.
Wyjątek, zgodnie z art. 210 § 5 k.p., stanowi przypadek pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia (np. personel lekarsko-pielęgniarski - wyrok SN z 15.05.2001 r., II UKN 395/00, OSNP 2003, nr 3, poz. 70).