Skibińska Małgorzata, Praca zdalna podczas kwarantanny i izolacji – zasady nabywania prawa do świadczeń i ich rodzaj

Praca zdalna podczas kwarantanny i izolacji w warunkach domowych – zasady nabywania prawa do świadczeń i ich rodzaj

Co do zasady pracownicy odbywający kwarantannę lub poddani izolacji w warunkach domowych traktowani są jak osoby niezdolne do pracy i mogą ubiegać się o wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy. W określonych sytuacjach dopuszczona jest jednak możliwość wykonywania pracy zdalnej we wskazanych okresach z zachowaniem prawa do wynagrodzenia z tego tytułu.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 u.z.z.z. kwarantanna oznacza odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Kwarantanna ma charakter czasowy i cel zapobiegawczy. Związana jest z zakazem opuszczania miejsca odbywania kwarantanny. Osoby, które były narażone na chorobę zakaźną lub pozostawały w styczności ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego, a nie wykazują objawów chorobowych, jeżeli tak postanowią organy inspekcji sanitarnej, podlegają obowiązkowej kwarantannie, która w przypadku SARS-CoV-2, trwa przez okres 10 dni, licząc od dnia następującego po ostatnim dniu odpowiednio narażenia albo styczności. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny w uzasadnionych przypadkach decyduje o skróceniu okresu kwarantanny albo zwolnieniu z obowiązku jej odbycia (§ 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 6.04.2020 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz.U. poz. 607 ze zm.) – dalej r.ch.z.o.h. Stosownie do art. 2 pkt 11 u.z.z.z. izolacja polega na odosobnieniu osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby. Wyodrębnia się dwa rodzaje izolacji, tj.: izolację w warunkach domowych i izolację w innych warunkach (pozadomowych). Zgodnie z § 2 ust. 2 r.ch.z.o.h. obowiązkowej izolacji lub izolacji w warunkach domowych poddawane są osoby, u których stwierdzono zakażenie wywołane wirusem SARS-CoV-2 lub zachorowanie na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19), lub podejrzenie zakażenia lub zachorowania, wobec których lekarz lub felczer nie zastosował obowiązkowej hospitalizacji. Osoby, u których COVID-19 przebiega łagodnie, nie zawsze wymagają pobytu w szpitalu. Zamiast tego lekarz może im zalecić izolację w warunkach domowych, aby nie narażały innych na zakażenie.

Pierwszym warunkiem, jaki musi zostać spełniony, jest wniosek pracownika (propozycja) o wykonywanie pracy zdalnie. Powyższe wynika pośrednio z przepisów, które jednak nie określają formy wskazanego wniosku. W tym zakresie, dla celów dowodowych warto wprowadzić zasadę składania dokumentu w formie pisemnej.