Przybysz Piotr, Postępowanie zabezpieczające

Postępowanie zabezpieczające

Celem postępowania zabezpieczającego jest stworzenie dogodnych warunków dla prowadzenia w przyszłości egzekucji należności pieniężnej lub obowiązku o charakterze niepieniężnym. Zabezpieczenie jest dokonywane, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić egzekucję.

Zabezpieczenie może być dokonane również przed ustaleniem albo określeniem kwoty należności pieniężnej lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a przepisy odrębne zezwalają na takie zabezpieczenie (art. 155 u.p.e.a.). Zabezpieczenie może być dokonane także po wszczęciu postępowania egzekucyjnego - w przypadkach określonych w art. 32a § 2 u.p.e.a., art. 32c § 1 u.p.e.a. i art. 35 § 1 u.p.e.a., a także w przypadkach określonych w art. 79 ust. 5 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. z 6 listopada 2013 r., poz. 1289).

Zabezpieczenie nie może prowadzić do wykonania obowiązku.

Ustawa wprowadza ograniczenia co do możliwości zabezpieczenia należności pieniężnych egzekwowanych na wniosek innego państwa członkowskiego. Nie jest dopuszczalne dokonanie zabezpieczenia w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, h oraz i (art. 166c § 2 u.p.e.a.). Z kolei w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f i pkt 9, w postępowaniu zabezpieczającym nie stosuje się przepisów art. 154 § 1-3, 5 i 6, art. 155, art. 156-157 i art. 163 § 2-3 (art. 166c § 2 u.p.e.a.).

Na odrębnych zasadach są wykonywane postanowienia o zabezpieczeniu wydane przez prokuratora, sąd lub finansowy organ postępowania przygotowawczego (zob. Wykonywanie postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym).

Zabezpieczenie należności pieniężnej lub wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym jest dokonywane, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić egzekucję. W szczególności dokonuje się zabezpieczenia, jeżeli stwierdzono (art. 154 § 1 u.p.e.a.):

– brak płynności finansowej zobowiązanego,

– unikanie wykonania przez zobowiązanego obowiązku przez nieujawnianie zobowiązań powstających z mocy prawa lub nierzetelne prowadzenie ksiąg podatkowych,

– dokonywanie przez zobowiązanego wyprzedaży majątku,

– niezłożenie oświadczenia o nieruchomościach oraz prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej, o rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego, mimo wezwania do jego złożenia albo niewykazanie w złożonym oświadczeniu wszystkich rzeczy lub praw podlegających ujawnieniu.

Nie jest dopuszczalne dokonanie zabezpieczenia w zakresie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, h oraz i (art. 166c § 2 u.p.e.a.).