Wiśniewski Jarosław T., Postępowanie w sprawie z powództwa o waloryzację należnej sumy pieniężnej

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 lipca 2023 r.
Autorzy:

Postępowanie w sprawie z powództwa o waloryzację należnej sumy pieniężnej

Postępowanie w sprawie z powództwa o waloryzację należnej sumy pieniężnej

Postępowanie w sprawie z powództwa o waloryzację należnej sumy pieniężnej

Postępowanie w sprawie z powództwa o waloryzację należnej sumy pieniężnej pozwany pozwany możliwy sposób zachowania brak reakcji zgłaszanie żądań i wniosków oraz przedstawianie twierdzeń i dowodów na ich poparcie sąd przewodniczący skład orzekający sąd przewodniczący skład orzekający usuwanie braków formalnych i fiskalnych pozwu doręczenie pozwu pozwanemu zwrot pozwu badanie czy pozew podlega odrzuceniu badanie formalne pozwu po zamknięciu rozprawy uwzględnienie powództwa w części możliwy sposób rozstrzygnięcia odrzucenie pozwu wydanie wyroku możliwy przebieg postępowania oddalenie powództwa w całości uwzględnienie powództwa w całości wydanie wyroku zaocznego przeprowadzenie postępowania dowodowego powód powód zgłaszanie żądań i wniosków oraz przedstawianie twierdzeń i dowodów na ich poparcie wniesienie pozwu o waloryzację sumy pieniężnej nieusunięte usunięte podlega nie podlega nie spełnia wymagań spełnia wymagania

Krok: wniesienie pozwu o waloryzację sumy pieniężnej

Waloryzacja świadczenia pieniężnego oznacza zmianę jego wysokości.

Podstawą do waloryzacji świadczenia pieniężnego o charakterze cywilnoprawnym jest istotna zmiana siły nabywczej. Zmiana siły nabywczej pieniądza polegać może na spadku siły nabywczej, wynikającym ze zjawiska inflacji, czyli wzrostu przeciętnego poziomu cen, bądź na wzroście siły nabywczej, wynikającym ze zjawiska deflacji, czyli spadku przeciętnego poziomu cen. W praktyce stan waloryzacyjności zachodzi najczęściej w wypadku zobowiązań powstałych przed zjawiskiem hiperinflacji na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku.

Żądanie pozwu, którego przedmiotem jest żądanie waloryzacja sumy pieniężnej, powinno zawierać:

– sformułowanie żądania zasądzenia na rzecz powoda od pozwanego określonej kwoty pieniężnej (chodzi o kwotę, do której - zdaniem powoda - powinno zostać zwaloryzowane świadczenie pieniężne),

– uzasadnienie pozwu obejmujące okoliczności faktyczne wskazujące na istnienie obowiązku spełnienia przez pozwanego świadczenia pieniężnego, określenie nominalnej wysokości tego świadczenia oraz wskazanie na potrzebę waloryzacji tej sumy ze względu na istotną zmianę siły nabywczej pieniądza po powstaniu zobowiązania.

Pozew podlega opłacie stałej w wysokości określonej w art. 13 ust. 1 u.k.s.c. w wypadku wartości przedmiotu sporu nie wyższej niż 20.000 zł, a gdy wartość przedmiotu sporu przewyższa wskazaną sumę podlega opłacie stosunkowej w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu, nie wyższej jednak niż 200.000 zł (art. 13 ust. 2 u.k.s.c.). Wartość przedmiotu sporu stanowi kwota pieniężna, której zasądzenia na swoją rzecz domaga się powód (art. 19 § 1 k.p.c.).

Niezbędne koszty procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego obejmują oprócz kosztów sądowych oraz kosztów nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony, także wydatki oraz wynagrodzenie jednego adwokata lub radcy prawnego (art. 98 § 3 i art. 99 k.p.c.).

Wysokość minimalnej stawki wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego w wypadku spraw z powództwa, którego przedmiotem jest waloryzacja należnej sumy pieniężnej, jak i wysokość maksymalnej opłaty w razie udzielenia w takiej sprawie pomocy prawnej z urzędu, zależy od wartości przedmiotu sprawy i w wypadku adwokatów określa się je według reguł wynikających z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz. 1800) bądź z § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz. 1801), a w wypadku radców prawnych określa się je według reguł wynikających z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz. 1804)) bądź z § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r., poz. 1804)).

Krok: badanie czy pozew podlega odrzuceniu