Piaskowska Olga Maria, Postępowanie w sprawach o stwierdzenie zgonu

Postępowanie w sprawach o stwierdzenie zgonu

Celem postępowania o stwierdzenie zgonu jest stwierdzenie, na podstawie niewątpliwych dowodów, że określona osoba zmarła. Może zostać ono wszczęte jeżeli śmierć określonej osoby jest niewątpliwa, lecz nie został sporządzony akt zgonu. Oba warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Wniosek o stwierdzenie zgonu może zostać zgłoszony w każdym czasie.

Jeżeli akt zgonu osoby został sporządzony, lecz zaginął, nie stanowi to podstawy wszczęcia postępowania o stwierdzenie zgonu, lecz o odtworzenie zaginionego aktu zgonu (por. orzeczenie SN z dnia 9 sierpnia 1947 r., C III 741/47, niepubl.).

Do postępowania o stwierdzenie zgonu mają zastosowanie przepisy art. 526, 527 i 529, 533 k.p.c., oraz w ograniczonym zakresie, art. 530, 531, 532 i 534 (zob. uwagi do art. 537).

W judykaturze wyjaśniono, że śmierć niewątpliwa - w rozumieniu art. 535 k.p.c. - zachodzi nie tylko wtedy, gdy istnieją naoczni świadkowie zgonu, ale także wówczas, gdy okoliczności konkretnego wypadku uzasadniają pełne przekonanie o zgonie określonej osoby (por. postanowienie SN z dnia 30 listopada 1973 r., III CRN 277/73, OSNC 1974, nr 10, poz. 173).

Patrz także:

Wszczęcie postępowania w sprawach o uznanie za zmarłego

oraz

Wyznaczenie sądu właściwego w sprawach o uznanie za zmarłego przez Sąd Najwyższy

Patrz komentarz zamieszczony w schemacie:

Wszczęcie postępowania w sprawach o uznanie za zmarłego