Kaczorowska-Kossowska Iwona, Postępowanie przed sądem pielęgniarek i położnych w I instancji - czynności wstępne

Postępowanie przed sądem pielęgniarek i położnych w I instancji - czynności wstępne

W wyniku przeprowadzenia przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych postępowania wyjaśniającego sprawa trafia do rozpoznania właściwego sądu I instancji. Zgodnie z art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 174, poz. 1038, z późn. zm.) - dalej u.s.p.p. - celem postępowania przed sądem pielęgniarek i położnych jest pociągnięcie do odpowiedzialności sprawcy przewinienia zawodowego oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnianiu przewinień zawodowych, a także zapobieganie im oraz umacnianie poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Postępowanie w tym zakresie, w świetle art. 37 u.s.p.p., toczy się co do zasady niezależnie od innych postępowań w sprawie prowadzonych równocześnie lub nawet zakończonych (karnych, cywilnych, pracowniczych czy administracyjnych). Do postępowania przed sądem, zgodnie z art. 88 u.s.p.p., stosuje się w zakresie nieuregulowanym odpowiednio przepisy właściwe dla postępowania karnego zawarte w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) i ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.).

Niezbędnym elementem inicjującym postępowanie przed sądem pielęgniarek i położnych jest wniosek o ukaranie składany przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej (okręgowego lub Naczelnego). Przepisy ustawyo samorządzie pielęgniareki położnych nie przewidują możliwości wniesienia wnioskuo ukaranie przez samego pokrzywdzonego. Co do zasady właściwym do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest okręgowy sąd pielęgniarek i położnych izby, której obwiniona jest członkiem w chwili wszczęcia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej. W przypadku obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej wykonującego czasowo i okazjonalnie zawód pielęgniarki lub położnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji jest okręgowy sąd izby, na której obszarze miało miejsce przewinienie zawodowe (art. 55 ust. 2 u.s.p.p.). Natomiast w świetle z art. 55 ust. 4 u.s.p.p. sprawy przeciwko członkom organów izb, w tym:

– okręgowej rady i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych,

– okręgowej komisji rewizyjnej i Naczelnej Komisji Rewizyjnej,

– okręgowego sądu i Naczelnego Sądu Pielęgniarek i Położnych,

– okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej i Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej oraz ich zastępców,

rozpoznaje Naczelny Sąd Pielęgniarek i Położnych. W konsekwencji, w takim wypadku sądem II instancji będzie ten sam sąd orzekający w innym składzie. Okręgowy sąd pielęgniarek i położnych orzeka w składzie trzyosobowym, a Naczelny co do zasady w pięcioosobowym.

Po otrzymaniu wniosku o ukaranie, a przed skierowaniem go do rozpoznania, przewodniczący sądu dokonuje weryfikacji jego prawidłowości pod względem formalnym. Przy czym przepisy nie wskazują, jakie elementy powinien zawierać wniosek o ukaranie, a w świetle art. 88 u.s.p.p. niedopuszczalne jest w tym zakresie stosowanie przepisów dotyczących aktu oskarżenia w postępowaniu karnym. Niemniej jednak należy uznać, że wniosek o ukaranie powinien zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu obwinionej;

2) dokładne określenie zarzucanego przewinienia zawodowego, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków z niego wynikających;

3) imiona i nazwiska oraz adresy świadków, którzy mają być wezwani na rozprawę, jak również inne dowody;

4) uzasadnienie wniosku.

Do wniosku należy również dołączyć po jednym jego odpisie dla każdej ze stron. Wniosek powinien być również podpisany przez rzecznika.