Kasiński Jarosław, Postępowanie po ujawnieniu w toku przewodu sądowego, że zarzucany aktem oskarżenia czyn stanowi wykroczenie

Postępowanie po ujawnieniu w toku przewodu sądowego, że zarzucany aktem oskarżenia czyn stanowi wykroczenie

Sąd może dopiero na rozprawie głównej, już po rozpoczęciu przewodu sądowego (art. 385 § 1 k.p.k.), ale jeszcze przed jego zamknięciem (art. 405 k.p.k.), dojść do przekonania, że zarzucony aktem oskarżenia czyn stanowi jedynie wykroczenie, a nie przestępstwo. Sytuacja taka może być wynikiem np. wadliwej kwalifikacji prawnej czynu przyjętej w akcie oskarżenia czy też zmian ustawodawczych dokonanych już po sporządzeniu i skierowaniu tej skargi do sądu.

W razie stwierdzenia w trakcie przewodu sądowego, że zarzucany w akcie oskarżenia czyn stanowi wykroczenie, przewodniczący składu orzekającego w imieniu sądu powinien uprzedzić strony o zmianie kwalifikacji prawnej czynu w trybie art. 399 k.p.k. (por. wyrok SN z dnia 15 września 1994 r., II KRN 169/94, LEX nr 31105; Z. Doda, J. Grajewski, Karnoprocesowe orzecznictwo Sądu Najwyższego (lata 1995–1996), PS 1997, nr 11–12, s. 48 i n.). Przepis art. 399 k.p.k. będzie tu bowiem stosowany odpowiednio.

W przedmiocie uprzedzenia stron o zmianie kwalifikacji prawnej nie wydaje się jednak żadnej decyzji procesowej, ale jedynie umieszcza stosowną wzmiankę o tym fakcie w protokole rozprawy.