Piaskowska Olga Maria, Postępowanie o zniesienie współwłasności

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 1 stycznia 2012 r.
Autorzy:

Postępowanie o zniesienie współwłasności

Postępowanie o zniesienie współwłasności

Postępowanie o zniesienie współwłasności

Przepisy rozdziału 4 dotyczące zniesienia współwłasności mają zastosowanie odpowiednio do zniesienia przysługującego kilku osobom prawa wieczystego użytkowania, a także do postępowania o dział spadku (art. 688 k.p.c.) oraz - na zasadzie podwójnego odesłania - do podziału majątku dorobkowego (wspólnego) małżonków (art. 567 § 3 k.p.c.). A ponadto, jak wskazano w judykaturze, mają też odpowiednie zastosowanie do sądowego podziału majątku wspólnego po ustaniu spółki cywilnej (por. postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2012 r., I CSK 459/11, LEX nr 1212798).

Postępowanie o zniesienie współwłasności sąd przewodniczący skład orzekający sąd przewodniczący skład orzekający zwrot wniosku nadanie wnioskowi dalszego biegu otrzymanie wniosku badanie formalne pisma procesowego usuwanie braków formalnych pisma procesowego bieg postępowania nakłanianie uczestników do zgodnego przeprowadzenia podziału rozpoznanie wniosku wnioskodawca wnioskodawca potrzeba zniesienia współwłasności złożenie wniosku o zniesienie współwłasności nie spełnia wymagań spełnia wymagania nieusunięte usunięte

Krok: potrzeba zniesienia współwłasności

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 210 k.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze pięć lat; przedłużenie można ponowić. Celem zniesienia współwłasności jest podział rzeczy, likwidujący pomiędzy współwłaścicielami stosunki prawne wynikające ze współwłasności.

Współwłaściciele mogą znieść współwłasność rzeczy w drodze umowy. Jeżeli nie dojdą w tym zakresie do porozumienia, wówczas dopuszczalne jest sądowe zniesienie współwłasności, które następuje na mocy konstytutywnego postanowienia sądu.

Krok: złożenie wniosku o zniesienie współwłasności

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że uprawnionym do złożenia wniosku o zniesienie współwłasności jest każdy ze współwłaścicieli lub jego spadkobierca (art. 210 i 922 § 1 k.c.), wierzyciel współwłaściciela, którego prawo do żądania zniesienia współwłasności zostało zajęte w postępowaniu egzekucyjnym (art. 887 § 1 w zw. z art. 902 i 912 § 1 k.p.c.), a ponadto prokurator (art. 7 k.p.c.) oraz Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 14 pkt 4 w zw. z art. 1 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich, Dz. U. z 2001 r. Nr 14, poz. 147).

Jak trafnie wskazał M. Sychowicz, zbywca udziału pozostaje jednak uczestnikiem postępowania - obok nabywcy - w sprawie, która obejmuje żądanie rozliczeń z tytułu posiadania rzeczy wspólnej przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli (M. Sychowicz, Postępowanie o zniesienie współwłasności nieruchomości, Warszawa 1976, s. 34).